Najvažniji deo prefekture je središnja visoravan na oko 700 m, koja svojim južnim delom izlazi na reku Aliakmon, na gde je na reci obrazovano jezero Politifos. Istočni i zapadni deo je izrazito planinski sa planinama Vojo na jugozapadu, Vermio na severoistoku i Askio na zapadu. Severni planinski deo je bogat rudama, a zapdni i istočni su bogati šumama. Obast Kozanija preseca se put Ignjacija.
Klima u prefekturi Kozani je zbog znatne visine kontinentalna, da bi na još većim visinama prešla u planinsku.
Istorija
U doba antike ova oblast je bila postala značajna posle osvajanja od strane antičke Makedonije. U kasnijim epohama dolazi vladavina Rimljana, zatim Vizantinaca i na kraju Turaka Osmanlija. Iako su mesni Grci bili veoma aktivni tokom svih pobuna protiv Turaka, ovo područje ponovo postalo deo savremene Grčke tek 1913. g. Iste godine obrazovana je velika prefektura, iz koje su se kasnije (1947. g.) izdvojile prefekture Florina, Kastorija i Grevena. Posle Grčko-Turskog rata 1923. g. tursko stanovništvo se iselilo u maticu, a na njihovo mesto su doseljeni Grci izbeglice iz Male Azije. Drugi svetski rat i Građanski rat u Grčkoj su teško pogodili ovu oblast. Prefektura je proteklih decenija bila osavremenjena, pre svega zahvaljujući otvaranju rudokopa. Međutim, 1996. g. oblast Kozanija je pogodio zemljotres. Poslednjih godina najvažnija mesna stvar je izgradnja savremenog autoputa Ignjacija.
Stanovništvo
Glavno stanovništvo Kozanske prefekture su Grci. Dominira gradsko stanovništvo. Kozani je najveći grad, a značajana je i Ptolemaida na severu prefekture.
Privreda
Prefektura Kozani tradiconalno je bila poznata po trgovcima, koji su nekad tgovali celim Balkanom. I danas je prefektura Kozani privredno uspešna, ali zahvaljujući rudarstvu (ugalj, so, hrom, azbest). Posebno je važan ugalj-lignit, kao preko potrebna sirovina za energetiku u Grčkoj, koja ima manjak energetskih sirovina. Dodatak ovome je i hidrocentrala na veštačkom jezeru Politifos.
