Nosi Mangabe

Nosi Mangabe
Koordinate: 15°30′S 49°46′E
Država	Madagaskar
Provincija	Toamasina
Regija	Analanjirofo
Površina
- Ukupna	5,2 km²
Visina	333
Karta
Nosi Mangabe class=notpageimage| Nosi Mangabe na karti Madagaskara

Nosi Mangabe (poznat i po svom starom francuskom imenu Île Marosy, ali i kao Nosi Marosi) je maleni otok od 5,2 km² u dubini Antongilskog zaljeva, pored grada Maroantsetra na sjeveroistoku Madagaskara, u provinciji Toamasini. Otok je širom svijeta poznat po svom rezervatu prirode.

Historija

Početkom 18. vijeka na otoku Mangabeu egzistirala je piratska kolonija (uz onu veću na otoku Nosi Boraha), iz koje su plijenili brodove koji su plovili za Indiju.^[1] Njihovi potomci zvani Malati uspjeli su do 1720. uspostaviti dominaciju nad svim lokalnim plemenima u Antongilskom zaljevu (uglavnom nad Betsimisarakama).^[1] Mangabe i Zaljev Antongila su sredinom 18. vijeka bili važan punkt za trgovinu robovima, sve dok ta trgovina nije zamrla krajem istog vijeka.^[2]

Geografija i klima

Olupina nasukanog broda kod otoka Mangabe

Mangabe se nalazi na sjeveroistočnoj obali Madagaskara, u dubini Antongilskog zaljeva u Indijskom oceanu, 2 km južno od grada Maroantsetra^[3] i oko 586 km od glavnog grada Antananariva. Otok je dug 3,9 i širok 2,1 km, površine od 520 hektara, s najvišim vrhom od 333 m. Otok je prekriven gustom tropskom kišnom šumom. Rezervat prirode Nosi Mangabe osnovan je 1965. na čitavoj površini otoka, kao utočište za ugrožene vrste lemura od kojjih je najpoznatiji madagaskarski prstaš (aye-aye) za kog se mislilo da je istrijebljen. Također ima puno crno bijelih lemura i noćnih macaklina (Uroplatus guentheri).

Povezano

• Rezervat prirode Nosi Mangabe

Izvori

1. „Sainte marie : histoire, origine des peuples”. Ile Sainte Marie Madagascar. 2010. Arhivirano iz originala na datum 2013-01-04. Pristupljeno 8. 10. 2011. 
2. Ève, Prosper (2003). Karthala. ur. Les Esclaves de Bourbon: La Mer et la montagne. Pariz. str. 463. ISBN 978-2-84586-456-6. 
3. „Masoala National Park”. Wildmadagascar. Pristupljeno 10. 10. 2011. 

Vanjske veze

Nosi Mangabe na Wikimedijinoj ostavi

• Nosy Mangabe (en)