Marko Klaudije Marcel (konzul 196. pne.)

Marko Klaudije Marcel (Marcus Claudius Marcellus, cca. 239/233. pne. - ?) bio je rimski političar, poznat kao sin proslavljenog istoimenog vojskovođe iz doba drugog punskog rata, kao i otac istoimenog političara koji je tri puta izabran za rimskog konzula.

Prema Livijevim navodima, mladi Marcel se kao dječak isticao ljepotom, tako da je oko godine 226. pne. Marcel kao kurulski edil pokrenuo krivični postupak protiv izvjesnog Skantinija Kapitolina pod optužbom da mu se udvarao sinu. Na procesu je svjedočio sam Marcel (koji je tada imao između 7 i 13 godina) te uspio uvjeriti Senat da Skantinija proglasi krivim. Skantinije je osuđen na plaćanje globe čija je sredstva stari Marcel uložio u izgradnju hrama. Incident je godine 149. pne. poslužio kao povod za znameniti Lex Scantinia, jedan od prvih rimskih zakona koji je kriminalizirao homoseksualnost.

U drugi punski rat|drugom punskom ratu je mladi Marcel pratio oca na vojnim pohodima i služio kao vojni tribun. Godine 208. pne. je zajedno s ocem upao u kartaginsku zasjedu prilikom koje mu je otac ubijen. Sam Marcel je teško ranjen, ali se oporavio. Očev pepeo mu je kasnije poslao Hanibal kako bi ga mogao dostojno sahraniti. Godine 208. pne. Marcel je imenovan za člana komisije koja je trebala istražiti navode o pronevjeri i drugim nečasnim radnjama Scipiona Afrikanca.

Nakon završetka rata je Marcel godine 196. pne. izabran za konzula, a godine 194. pne. za cenzora.

Prethodi: Gaius Cornelius Cethegus i Quintus Minucius Rufus	Konzul Rimske Republike zajedno s Lucijem Furijem Purpureom 196. pne.	Slijedi: Lucius Valerius Flaccus i Marcus Porcius M.f. Cato
Prethodi: P. Cornelius Scipio Africanus i Publius Aelius Paetus	Cenzor Rimske Republike zajedno s Titom Kvinkcijem Flamininom 189. pne.	Slijedi: Lucius Valerius Flaccus i Marcus Porcius Cato