Lucije Valerije Flak (Lucius Valerius Flaccus, ? – 180. pne.) bio je rimski političar, poznat kao blizak prijatelj i suradnik znamenitog Katona Starijeg.
Odrastao je u uglednoj patricijskoj porodici, a otac mu je bio Publije Valerije Flak, izabran za konzula 227. pne. Sudjelovao je u drugom punskom ratu gdje se sprijateljio s mladim plebejcem Katonom, koji je služio pod njegovom komandom. Godine 200. pne. je izabran za kurulskog edila, a 199. pne. je kao pretor upravljao Sicilijom. Godine 195. pne. je po prvi put izabran za konzula, a kolega mu je bio Katon. Tada je poslan na sjever Italije gdje je vodio ratne operacije protiv Gali|Gala. Godine 191. pne. je za vrijeme rimsko-sirijskog rata poslan kao legat u Grčku gdje je sudjelovao u bitci kod Termopila. Nakon povratka iz Grčke je izabran za člana tročlane komisije koja je imala zadatak obnoviti u ratovima opustošene kolonije Placentiju i Kremonu. Tom prilikom je u njihovoj blizini osnovao koloniju zvanu Bononia (današnja Bologna).
Godine 184. pne. se zajedno s Katonom natjecao za cenzora i pobijedio na izuzetno neizvjesnim izborima. On i Katon su potom kao kolege proveli čistku među pripadnicima rimske aristokracije, izbacujući i bivše konzule iz Senata, odnosno oduzimajući im titule. Katon i Valerije su dijelili iste konzervativne političke ideje, iskovane u ratu, te su se žestoko protivili nastojanjima da se Rim helenizira nauštrb tradicije.
Godine 196. pne. Valerije je postao predsjedatelj kolegija vrhovnih svećenika, naslijedivši Marka Kornelija Cetega. Na tom je mjestu ostao do smrti, isto kao i na mjestu princeps senatusa, koje je naslijedio od Scipiona Afrikanca godine 183. pne.
