Lovčevi zapisi naslov je zbirke pripovedaka ruskog pisca Ivana Sergejeviča Turgenjeva (1852, kanonsko izdanje 1880). Bez stroge narativne veze, pripovetke su povezane jedinstvenim kazivačem-lovcem, opštim tonom i tematikom seoskog ambijenta. Pretežno mesto imaju likovi seljaka, slikani bez idealizacije, grubi i primitivni, ali bliski prirodi, vezani za svoju sredinu i svoje viđenje sveta. Posebno mesto pripada pejzažu, bilo da je čist opis ili podređen čoveku, te se, ne bez razloga, pominje da je priroda osnovni predmet ovih pripovedaka.
