Mapa Mount Everesta. Crvenim slovima označeni su prevoji.Jugozapadna strana Everesta, Zapadni greben koji se spušta preko Zapadnog ramena, pretvara u padinu i dolazi do Lho la. Khumbu ledopad na nepalskoj strani je ispod, a iznad i iza se vidi snježno polje na Rongbuk ledniku na tibetanskoj strani.
Lho La je jedan od tri prevoja (sedlo) na tri grebena Mount Everesta. Nalazi se na granici između Nepala i Tibeta. To je najniža tačka Zapadnog grebena koji se spušta sa vrha Mount Everesta, nadmorske visine 6.006 metara. Morfološki gledano, sam kraj grebena prije prevoja se pretvara u padinu (stranu). Na drugu stranu od Lha Lo uzdiže se Khumbtse.
Od vrha Everesta spuštaju se tri grebena. Jugoistočni greben se spušta do Južnog prevoja, a odatle ide novi greben prema Lhotseu. Južni prevoj je nezaobilazan kada se usponi izvode sa nepalske strane, Jugoistočnim grebenom. Sjeveroistočni greben završava se prevojem Rapiu La, koji je udaljen od vrha tako da ga alpinisti ne koriste. Sa Sjeveroistočnog grebena spušta se još jedan greben prema Sjevernom prevoju, odakle se uzdiže planina Changtse. Ovaj prevoj je najčešće na rutama prema vrhu, kada se usponi izvode sa sjeverne, tibetanske strane.
Lha Lo se kroz historiju koristio za putovanja između Nepala i Tibeta na ruti između Namche Bazaara i Tingria u vrijeme kada su lednici bili viši nego danas i prelazak prevoja bio je manje zahtjevan. Danas se u tu svrhu koristi prevoj Nangpa La, zapadno od Lho Laa.
Alpinizam
Prvi zapadni istraživači prvi put otkrili su prevoj 1921. godine prilikom Britanske izviđaćke ekspedicije. Bio je to Guy Bullock koji se i popeo na prevoj, u nadi da će pronaći put za vrh Everesta. Nazvao ga je "Lho La", misleći "South Pass" (Južni prolaz), jer je to bilo južno u odnosu na Bazni logor ekspedicije. Kasnije će se pokazati da je Bullock bio u pravu, jer je sa Lho La moguć uspon na vrh Zapadnim grebenom.
Poslije neuspješnih pokušaja 1974 i 1978, prvi put je Everest penjan preko Lho La 1979. godine kada su se članovi Jugoslavenske ekspedicije odavde ispenjali preko Zpadnog grebena, a da nisu koristili prepriječavanje na Hornbein kuloar na Sjevernoj strani. Ekspedicija, koju je vodio Tone Škarja, postavila je oko 40 užadi od Baznog logora na 5.350 metara na Khumbu ledniku, a zatim koristeći ručnu uspinjaču u dužini od 200 metara, podigli 6 tona opreme.[1] Zadnjih 150 metara tog uspona bilo je težine između IV i V stepeni.
Na prevoju se 1989. godine dogodila velika nesreća kada je stradalo 5 od 6 alpinista iz Poljske.[2]
