La monaca di Monza (sh. Redovnica iz Monze) je italijanski historijski film snimljen 1969. godine u režiji Eripradna Viscontija. Temelji se na istinitim događajima u Milanu početkom 17. vijeka, a naslovni lik, koji tumači Anne Heywood je sestra Virginia, mlada katolička redovnica plemićkog porijekla koja zatrudni sa privlačnim mladićem (čiji lik tumači Antonio Sabàto), ali i pokrene niz događaja koji će dovesti do niza ubistava. La monaca di Monza je treći po redu film koji se neposredno bavio tim događajima (koji su velikim dijelom poslužili i kao inspiracija za Manzonijeve Zaručnike, klasično djelo iutalijanske književnosti), ali i prvi koji je koristio labavljenje dotadašnjih cenzorskih standarda. Originalno ga je mislio režirati Luchino Visconti sa Sofijom Loren u glavnoj ulozi, ali je na kraju režiju preuzeo njegov nećak Eriprando. Sadržaj je, pak, izuzetan naglasak stavio na korupciju unutar Katoličke crkve i njenu povezanost sa razvratom i raznim oblicima seksualne patologije i frustriranosti. U filmu, doduše, nema eksplicitnih scena seksa, golotinje ili ekstremnog nasilja; usprkos toga ga se ponekad naziva prvim, ili barem jednim od značajnih uzora za kasnija eksploatacijska ostvarenja žanra poznatog kao nunsploitation.
Uloge
Vanjske veze
