U moderno doba neki koji se služe hebrejskim jezikom koriste izraz "Yehudah" za veliki južni dio Izraela i Zapadne Obale, odnosno zajednički izraz Judeja i Samarija koji se koristi za Zapadnu Obalu.
Na tom području je bilo drevno Kraljevstvo Juda te kasnije Judejsko kraljevstvo, vazal Rimskog imperij. Izraz Judeja je grčko-rimska adaptacija izraza Judah te se nekada koristila za cijelo historijsko područje Palestine, ali se od vremena Novog Zavjeta počelio koristiti isključivo za jug regije.
Historijske granice
Originalne granice su bili "Bethsûr" (kraj Hebrona) na jugu; Bethoron (današnji Beit Ur al Fawka na Zapadnoj Obali) na sjeveru; Emaüs na zapadu (nekoliko milja zapadno od Jeruzalema); rijeka Jordan na istoku.
Historičar Flavije Josip je koristio malo širu definiciju, te u Judeju uvrstio donju polovicu današnje Zapadne Obale na sjeveru sve do današnje Beer Shebe na jugu, koju je omeđio na istoku s Jordanom, a na zapadu s Mediteranom.
Geografi dijele Judeju u nekoliko zasebnih oblasti: Hebronska brda, Jeruzalemsko sedlo, Bethelska brda i Judejsku pistinju istočno od Jeruzalema, koja se polagano spušta u Mrtvo mora. U drevna vremena brda su bila pošumljena i Biblija govori o poljoprivredi i uzgoju ovaca u tom području. Životinje još uvijek pasu na tom području, a pastiri ih vode između nizina i vrhova brda (koja imaju više padalina) za vrijeme ljeta. Oblast se kroz vijekova isušila i većina nekadašnjeg šumskog pokrova je nestala.
Historija
Ljudsko prisustvo u Judeji datira iz kameno doba i za oblast Judeje paleoantroolozi vjeruju da je poslužila homo sapiensima na njihovom izlasku i Afrike i kolonizaciji ostatka svijeta prije 100.000 godina. Arheološki dokazi o ljudskim naseljima datiraju od prije 11.000 godina u slučaju Jerihona, za koga se vjeruje da je najstarije trajno naseljeno mjesto na svijetu. U historijskum periodima oblast su naseljavali mnogi narodi, od kojih su najpoznatiji Izraeliti. Judeja je mjesto gdje su se odigravali mnogi događaji zabilježeni u Tori, te vezani za PatrijarheAbrahama, Izaka i Jakova za koje se tvrdi da su sahranjeni u Hebronu u Grobu Patrijarha.
Nakon toga je Judeja postala dio britanske mandatne teritorije palestine, koja je podijeljena između Palestine pod britanskom upravom i autonomnog Emirata Transjordanije (koji će kasnije postati nezavisna država Jordan). Jordan je godine 1946. stekao nezavisnost a Ujedinjeni Narodi stvorili plan da se ostatak britanskog mandata [1947]. podijeli na židovsku i arapsku državu. Jordan je većinu arapske polovoce prigrabio u arapsko-izraelskom ratu godine 1948, ostavivši židovske dijelove noformiranom Izraelu. Arapski su dijelovi anektirani od strane Jordana 1950 (iako su aneksiju priznale samo Velika Britanija i Pakistan) te ostali pod jordanskom upravom sve do godine 1967. i šestodnevnog rata kada su ih osvojile izraelske snage.
Ovaj dio Judeje je danas van Izraela poznat kao Zapadna Obala - što je naziv kojeg je ustanovio Jordan 1948.
