Guillaume Dufay (Du Fay, Du Fayt) (5. august 1397? – 27. novembar 1474) je franko-flamanski kompozitor rane renesanse. Centralna figura Burgundske škole, bio je najpoznatiji I najuticajniji kompozitor u Evropi sredinom 15 vijeka.
Bio je vanbračni sin nepoznatog svećenika I Marie Du Fayt. Marie se sa sinom preselila u Cambrai rano, ostajući sa rođakom koji je radio u tadašnjoj katedrali. Ubrzo Dufay-ev muzički dar je primječen od strane katedralskih autoriteta. Bio je član crkvenog hora od 1409 do 1412
1420 odlazi u Italiju. 1424 vrača se u Cambrai, da bi se 1426 ponovno vratio u Italiju, U Bolognu gdje je ušao u službu kardinala Luja Alemana. 1428 postaje svećenik, iste godine odlazi u Rim I postaje član papskog hora. 1434 bio je maistre de cappelle u Savoju gdje je služio vojvodi Amediju VIII. Očito je napustio Rim zbog financijske krize. 1435 bio je opet u službi papske kapele, ali ovaj put u Firenci. Tokom ovog perioda Dufay je započeo dugu vezu sa familijom Este iz Ferrare – koji su bili među najvažnijim patronima renesanse.
Dufay se vratio u Cambrai tokom 1440-tih I tokom ovog perioda bio je u službi Burgundskog vojvode. 1550-tih ponovo posječuje Savoy I Italiju. U krajnjim godinama kao slavan kompozitor vratio se u Cambrai gdje je primio brojne kompozitore kao Busnois, Ockeghem, Tinctoris, i Loyset Compère, Pisao je sakralnu I sekularnu muziku.
