Danica Dana Perović (Ljubija, kod Prijedora, 15. oktobar 1907 — Beograd, 3. novembar 1956), lekarka, učesnica Narodnooslobodilačke borbe i sanitetski pukovnik JNA.
Biografija
Rođena je 15. oktobra 1907. godine u Ljubiji, kod Prijedora. Poticala je iz mnogočlane porodice — imala je pet sestara i tri brata.
Godine 1939. je doktorirala na Medicinskom fakultetu u Beogradu. Specijalizirala je hirurgiju i radila na Hirurškom odeljenju bolnice u Banja Luci.
Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. godine priključila se Narodnooslobodilačkom pokretu (NOP). Februara 1942. godine je otišla u partizane — bila je određena za lekara u Četvrtom krajiškom partizanskom odredu. Rukovodila je partizanskom bolnicom u selu Jošavki Gornjoj, kod Čelinca, gde se nalazio i Štab odreda. Početkom marta, jedan od ranjenika u ovoj bolnici bio je i legendarni doktor Mladen Stojanović, o kome je lično vodila brigu. Početkom aprila, u ovom odredu je bio izvršen četnički puč, nakon koga su pobijeni svi ranjenici u bolnici, a Danica zarobljena.
Februara 1943. godine je uspela da pobegne iz zarobljeništva, a potom je bila referent saniteta u Petoj krajiškoj kozaračkoj brigadi. Kasnije se nalazila na dužnostima upravnika bolnice u 11. krajiškoj i 53. srednjobosanskoj dviziji. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljena je 1943. godine.
Nakon toga, bila je lekarka u bolnicama u Četrnaeste srednjobosanske udarne brigade u Šipragana i terenskim ispostavama u kanjonu Demićke i Ćorkovca, tokom Borbama oko Šipraga i Kotor Varoša, tokom Šeste neprijateljske ofanzive, 1943./1944.
Bolnica u Demićkoj je velikim delom bila razmeštena u zemunicama kamufliranim granjem i lišćem. Zemunica je bilo oko Demičke i na drugim pogodnim mjestima. Prostorije su imale neophodnu ventilaciju. Bolnica je imala razrađen plan po kome se uvijek znalo, kako u slučaju opasnosti postupati kao i ko ostaje u bolnici a ko je napušta. Bolnicom je rukovodila dr Danica Perović, Banjalučanka.[3][4][5]. Prije i u toku evakuacije, razmeštanja ranjenika i povratka u Šiprage, Bolnicu je štitila 14. srednjobosanska udarna brigada.
Nakon oslobođenja, lekarsku karijeru je nastavila u Jugoslovenskoj armiji. Radila je na Vojnomedicinskoj akademiji (VMA) u Beogradu, kao specijalista za plastičnu hirurgiju.
Umrla je 3. novembra 1956. godine u Beogradu.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su Orden bratstva i jedinstva prvog reda i Orden partizanske zvezde drugog reda.
Od ukupno pet sestara Perović njih četiri su bile učesnice Narodnooslobodilačke borbe i nosioci Partizanske spomenice 1941.[6] Danicine sestre su bile udate za visoke državne i partijske funkcionere FNRJ — Leposava Lepa (1911—2000) je bila udata za generala i diplomatu Koču Popovića, a Branislava Brana (1920—2008), za doktora i španskog borca Blagoja Neškovića.
U znak sećanja na nju, od 2016. godine, jedna ulica u banjalučkom naselju Česma nosi naziv — Ulica dr Danice Perović.[7]
Reference
- ↑ Petrić N., Ur. (1985): Opštine Kotor-Varoš i Skender-Vakuf u NOB-u 1941-1945. Radnički univerzitet "Đuro Pucar Stari", Kotor Varoš.
- ↑ Đondović R., Ur. (1989): Sanitetska služba u narodnooslobodilačkom ratu Jugoslavije 1941-1945, Knj. 2: Nastanak i razvoj sanitetske službe u oružanim snagama narodnooslobodilačkog pokreta u Bosni i Hercegovini, Crnoj Gori, Hrvatskoj i Makedoniji; Biblioteka Ratna prošlost naroda i narodnosti Jugoslavije, knj. 361. Monografija Jedinica NOV i PO Jugoslavije, Knj. 150). Vojnoizdavački i novinski centar, Sanitetska uprava SSNO, Beograd.
- ↑ Samardžija S. (1983): Četrnaesta srednjobosanska NOU brigada. Skupština opštine Prnjavor, Banja Luka.
- ↑ Republika:Banjaluka - njen ponos i njen stid
- ↑ „Banja Luka: Nekoliko naselja dobilo nove table sa nazivima ulica”. Arhivirano iz originala na datum 2017-01-02. Pristupljeno 2017-04-09.
Literatura
Vanjske veze
,_Flag_of_Serbia_(1947%E2%80%931992).svg){kind=small}
