![]()
Za ostala značenja, vidi Bitka kod Kizika (razvrstavanje).
Bitka kod Kizika se odigrala 193. u Maloj Aziji između rimskih snaga vjernih novoproglašenom caru Septimiju Severu na jednoj, te rimskih snaga vjernih njegovom suparniku Pesceniju Nigeru na drugoj strani. Nekoliko mjeseci prije, u kaosu nastalom ubistvom cara Komoda, kasnije poznatom kao Godina pet careva, tri rimska guvernera su se, nezavisno jedan od drugog, proglasili novim carevima uz podršku trupa pod svojom komandom - Sever na Balkanu, Pescenije Niger u Siriji i Klodije Albin u Britaniji. Sever, koji je bio najbliži, sa trupama je 1.6. 193. ušao u Rim i preuzeo prijestolje. Ubrzo nakon toga je sklopio sporazum sa Albinom, koji ga je priznao za cara. Sa Pescenijem Nigerom, međutim, nije bilo sporazuma, i on je pokrenuo svoje trupe na zapad, sa ciljem da zauzme Rim. Sever je stoga na istok poslao svog legata Tiberija Klaudija Kandida. On se morao suprotstaviti prethodnici Nigerovih snaga koja je pod Aselijem Emilijanom zauzela Malu Aziju i posjela južnu obalu Mramornog mora, dok je sam Niger prešao tjesnac Bospor i zauzeo Bizantij. Usprkos toga, Kandid se uspio iskrcati sa svojom vojskom i kod grada Kizika u bitci poraziti Emilijana koji je poginuo. Ostaci njegove vojske su se povukli i priključili glavnini pod Nigerom, koji se povukao prema Niceji gdje je poražen u sljedećoj bitci.
Literatura
- Matthew Bennett, The Hutchinson Dictionary of Ancient & Medieval Warfare, Taylor & Francis, 1998, ISBN 1-57958-116-1, p. 92.
- Iorwerth Eiddon e Stephen Edwards, The Cambridge Ancient History - XII. The Crisis of Empire, A.D. 193-337, Cambridge University Press, 2005, ISBN 0-521-30199-8, p. 4.
