Iulia Aquilia Severa na kovanici kojom se slavi boginja Konkordija.
Julija Akvilija Severa (Iulia Aquilia Severa, 3. vijek) bila je rimskacarica, odnosno druga i četvrta supruga cara Elagabala.
Prije udaje za Elagabala je bila vestalka. Elagabal se radi nje 220. razveo od svoje supruge Julije Paule, a vjenčanje je izazvalo sablazan u Rimu, s obzirom da su se vestalke smatrale djevicama, odnosno bile dužne održavati celibat pod prijetnjom kazne zakopavanjem pod zemlju. Navodi historičara sugeriraju da je Elagabalov motiv bio religijske prirode; on se time kao sljedbenik sirijskog boga sunca El-Gabala nastojao povezati sa rimskom boginjom Vestom, odnosno vjenčanje je predstavljalo simbolički brak orijentalnog i rimskog božanstva.
Bez obzira na to, rimska javnost je bila toliko razgnjevljena da je Elagabalova baka Julija Meza uspjela svog unuka nagovoriti da se 221. razvede od Akvilije i oženi za mnogo "prikladniju" suprugu Aniju Faustinu. Međutim, taj brak nije potrajao; Elagabal ju je već nakon nekoliko mjeseci ostavio te se vratio Akviliji, koja je sa njime ostala do njegovog ubistva 222.
Antički izvori su nejasni i nepouzdani o tome kakva je, zapravo, bila priroda Elagabalovog i Akvilijinog odnosa. Prema nekima je ona kao uzorna vjernica brak smatrala svetogrđem i u njega ušla protiv svoje volje, a u nekima je čak bila žrtva Elagabalovog silovanja. Prema drugim izvorima Elagabala uopće nije zanimala u seksualnom smislu, s obzirom da je bio homoseksualac ili biseksualac, a Kasije Dion navodi da je imao ozbiljnju vezu sa svojim kočijašem Hijerkolom nego sa ijednom od svojih supruga.
