Administrativna podela Kraljevine Španije je definisana u VIII glavi ustava Španije iz 1978. godine koja propisuje tri nivoa administrativne podele. Najniži od ta tri nivoa je nivo opštine kojih je 18. decembra 2014. godine bilo sveukupno 8,122. Više opština sačinjava provincije kojih je u Španiji ukupno 50. Provincije su deo španskih autonomnih zajednica kojih je u Španiji ukupno 17, dok gradovi Ceuta i Melilla na afričkoj obali uživaju status autonomnih gradova koji je u istoj ravni sa autonomnim zajednicama.
Autonomne zajednice su osnovane korišćenjem ustavnog prava na autonomiju ili samoupravu koju ustav garantuje (istorijskim) nacionalnostima i regijama Španije koje u isto vreme uslovljava korištenje toga prava nepovredivošću teritorijalnog integriteta zemlje i jedinstva španske nacije. Autonomne zajednice uživaju veoma decentralizovan model teritorijalne organizacije zemlje ali su utemeljene na principu devolucije što Španiju čini unitarnom zemljom, a ne federacijom. Princip devolucije garantuje centralnim institucijama u Madridu primat nad odlukama autonomnih zajednica i centralne institucije zadržavaju puni suverenitet. U nedostatku eksplicitne definicije u Ustavu Kraljevie Španije o federalnoj ili unitarnoj prirodi španske države Ustavni sud Španije odabrao je pristup namerne dvosmislenosti definišući model teritorijalne organizacije kao "državu autonomnih zajednica" čime izbegava implikaciju bilo kojega od dva modela.
