Prva jugoslovenska brigada u SSSR-u formirana je 1. juna1944. godine u okolini Kolomne, od Jugoslovenskog samostalnog odreda, koji je obrazovan u istom mestu 23. januara1944. godine. Brigadu (i odred) su sačinjavali:
izvesnog broja predratnih političkih emigranata koji su živeli u SSSR-u.
Pri formiranju brigada je imala dva bataljona sa oko 1.500 boraca. Nacionalni sastav brigade je bio šarolik. Prema pukovniku Vojmiru Kljakoviću, iz Vojnoistorijskog instita iz Beograda, nacionalni sastav je bio sledeći:
Borac 1. jugoslovenske brigade NOVJ na Sremskom frontu.
Obuka i oprema brigade su izvođeni prema sovjetskim pravilima. Rusi su prvo hteli da brigadu angažuju na Istočnom frontu, ali su kasnije odlučili da se brigada priključi jedinicama Crvene armije koje su nastupale ka Srbiji. Posle obuke brigada je 29. jula1944. godine napustila Kolomnu i preko Ukrajine i Rumunije stigla 10. oktobra u oslobođene oblasti istočne Srbije, gde je ušla u sastav 23. srpske divizije 14. korpusa NOVJ.
Krajem oktobra brigada je prebačena u rejon Čačka, gde je od 30. oktobra do 2. novembra1944. godine vodila teške borbe sa nemačkim snagama i pretrpela znatne gubitke. Zajedno sa 14. srpskom udarnom brigadom i 93. brigadom pešadijske divizije Crvene armije, na odseku sela Prijevora i Ljubića, kod Čačka, vodila je teške borbe protiv nemačke grupacije na levoj obali Zapadne Morave. Iako su jedinice NOVJ i Crvene armije ovladale delom neprijateljskih položaja, napad nije uspeo zbog vrlo jakog otpora nemačkih snaga. U tim borbama brigada je imala 135 mrtvih, 234 ranjenih i 88 nestalih boraca.
.svg)
