Żywność, środek spożywczy[1] – produkt przetworzony, częściowo przetworzony lub nieprzetworzony, przeznaczony lub nadający się do spożycia przez ludzi, w tym napoje, guma do żucia oraz wszelkie substancje dodawane do żywności w sposób zamierzony podczas wytwarzania, przygotowania lub obróbki[2].
Definicje
W prawie Unii Europejskiej definicja żywności została podana w artykule 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r.[1]:
Żywność (środek spożywczy) oznacza jakiekolwiek substancje lub produkty, przetworzone, częściowo przetworzone lub nieprzetworzone, przeznaczone do spożycia przez ludzi, lub których spożycia przez ludzi można się spodziewać. Środek spożywczy obejmuje napoje, gumę do żucia i wszelkie substancje, łącznie z wodą, świadomie dodane do żywności podczas jej wytwarzania, przygotowania lub obróbki.
Termin „żywność” („środek spożywczy”) ma węższy zakres niż termin „produkt spożywczy”, nie wszystko co jest spożywane przez ludzi jest żywnością[3].
Termin „żywność” ma również węższy zakres niż termin „pokarm”, który obejmuje zarówno żywność (pokarm człowieka), jak i paszę (pokarm zwierząt).
Spożywanie żywności ma na celu dostarczenie organizmowi człowieka niezbędnych składników odżywczych (budulcowych, energetycznych i regulujących)[3]. Środki spożywcze, po przyjęciu doustnym, ulegają strawieniu w przewodzie pokarmowym, a składniki odżywcze ulegają wchłonięciu do wnętrza organizmu (odżywianie)[4].
Rodzaje żywności
Ta sekcja od 2024-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
nieprzetworzoną – w postaci naturalnej (przeznaczoną do bezpośredniego spożycia), np. warzywa, owoce, zioła itp.
przetworzoną – w postaci nienaturalnej (często konserwowaną), np. konserwy, dżemy, przetwory itd.
Marnowanie żywności
W skali globalnej około 1,3 mldton żywności jest wywożone na śmietniska. To jedna trzecia światowej produkcji. Europautylizuje 100 milionów ton żywności, podczas gdy na świecie 795 milionów ludzi głoduje. Straty z tytułu marnotrawienia żywności sięgają 940 mld dolarów rocznie w skali globalnej[5]. W Polsce marnuje się ok. 9 mln ton jedzenia zdatnego do spożycia (2020)[6].
↑ abRozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (CELEX: 32002R0178).
↑Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia 2006, s. 9.
↑ abKompendium wiedzy o żywności, żywieniu i zdrowiu, praca zbiorowa pod red. J. Gawęckiego i T. Mossor – Pietruszewskiej, WN PWN, 2004, s. 17.
↑Aleksander Szczygieł, Podstawy fizjologii żywienia, 1975, s. 23.
