Temat śmierci świętego Sebastiana Tycjan podejmował dwukrotnie. Po raz pierwszy historię męczeństwa świętego przeniósł na płótno w latach 1520-1522. Za wyznawanie nauki Chrystusa Sebastian został przywiązany do słupa i przeszyty strzałami. Nie spowodowało to jednak śmierci męczennika. Kobieta, która postanowiła go pochować, zauważyła w nim oznaki życia i doprowadziła go do zdrowia.
Inspiracją do powstania pierwszej wersji był obraz Michała Anioła, pt. Niewolnicy (obecnie w Luwrze). Tycjan skoncentrował się głównie na poprawnym i szczegółowym przedstawieniu budowy ciała. W Berlinie w zbiorach muzealnych Staatliche Museen znajduje się rysunek piórkiem, przedstawiający studia do przyszłego obrazu Sebastiana autorstwa Tycjana[1]. Mistrz wyraźnie ćwiczył różne warianty wygiętego ciała świętego. Obecnie pierwsza wersja śmierci Sebastiana znajduje się na ołtarzu Zmartwychwstania w Brescii.
W 1570 roku, gdy mistrz liczył sobie już ponad siedemdziesiąt lat, powrócił do tematu Sebastiana. Tym razem Tycjan przedstawił scenę w zupełnie odmienny sposób. Odszedł od technicznej doskonałości na rzecz przedstawienia duchowości i wizji męczeństwa. Ciało męczennika jest przeszyte strzałami i oświetlone. Sebastian, niczym Chrystus na krzyżu, wznosi oczy ku niebu, co wywołuje wrażenia bliskiego końca. Mistrz stosuje szerokie pociągnięcia pędzla, przy czym światło (z lewej strony płomienie ognia, a z prawej wieczorna zorzę) wydobywa impastami. Przejścia kolorystyczne zostały uzyskane poprzez zacieranie farby palcami, co jest charakterystyczne dla późniejszych dzieł Tycjana.
Bibliografia
R. Bergerhoff, Tycjan, Warszawa: Arkady, 1979.
J Szapiro, Ermitaż, Wydawnictwo Progress, Moskwa 1976
Przypisy
↑Rysunek piórkiem, Staatliche Museen 16,2 × 13,6 cm.
Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!