| Państwo
|
 Meksyk
|
| Data i miejsce urodzenia
|
9 maja 1973
Meksyk
|
| Wzrost
|
183 cm
|
| Gra
|
leworęczny
|
| Status profesjonalny
|
1991
|
| Zakończenie kariery
|
2001
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
0
|
| Najwyżej w rankingu
|
141 (29 maja 1995)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
0
|
| Najwyżej w rankingu
|
122 (15 lipca 1996)
|
| US Open
|
1R (1997)
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
Óscar Ortiz (ur. 9 maja 1973 w Meksyku) – meksykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Kariera tenisowa
Karierę tenisową Ortiz rozpoczął w 1991 roku, a zakończył w 2001 roku. W grze pojedynczej wygrał dwa turnieje rangi ATP Challenger Tour, oba w 1994 roku na nawierzchni twardej, w Fortalezy i Campos do Jordão.
W grze podwójnej zwyciężył w ośmiu zawodach o randze ATP Challenger Tour. W 1999 roku podczas igrzysk panamerykańskich w Winnipeg zdobył srebrny medal w deblu, wspólnie z Marco Osorio.
Ortiz zagrał raz na igrzyskach olimpijskich, w Atlancie (1996) dochodząc do 2 rundy w singlu i odpadając w 1 rundzie debla (wspólnie z Alejandro Hernándezem)[1].
W latach 1995–2001 reprezentował Meksyk w Pucharze Davisa. Rozegrał przez ten okres łącznie 11 pojedynków, z których 6 wygrał.
W rankingu singlowym Ortiz najwyżej był na 141. miejscu (29 maja 1995), a w klasyfikacji deblowej na 122. pozycji (15 lipca 1996).
Przypisy
Bibliografia
