Hiszpański jezuita. Popierał prawa Habsburga Carlosa III do tronu hiszpańskiego.
W latach 1705–1710 wysłannik Karola Habsburga jako króla Hiszpanii do Lizbony. 30 września 1720 papież Klemens XI mianował go kardynałem, nadając mu tytuł prezbitera San Bartolomeo all’Isola. Po zwycięstwie Burbonów w walce o tron Hiszpanii przeszedł na służbę austriacką. Od 1722 sprawował funkcję ambasadora Austrii wobec Stolicy Apostolskiej. Był także biskupem Katanii (1721-25), arcybiskupem Monreale (1725-39) i administratorem diecezji Pecs na Węgrzech (od 1735). Odgrywał dużą rolę na konklawe 1721, konklawe 1724 i konklawe 1730, reprezentując interesy Wiednia.
