|
Zygmunt Szacherski
Zygmunt Mariusz Szacherski (ur. 3 lutego 1898 w majątku Pianów k. Pułtuska, zm. 11 stycznia 1970 w Olsztynie) – starosta w II Rzeczypospolitej, podporucznik kawalerii Wojska Polskiego, powstaniec warszawski.
Życiorys
Urodził się 3 lutego 1898 w majątku Pianów k. Pułtuska[1][2]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. 28 czerwca 1919 został przeniesiony z grupy pułkownika Berbeckiego do Oddziału II Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego[3]. W 1921 został przeniesiony do rezerwy[1]. Został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty[4][5]. W latach 1923–1926 był oficerem rezerwowym 13 pułku piechoty w Pułtusku[6][7]. W lutym 1926 został przeniesiony do korpusu oficerów rezerwy kawalerii i wcielony do 10 Pułku Strzelców Konnych w Łańcucie[8]. W 1934 posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VIII jako oficer „reklamowany na 12 miesięcy” i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Gdynia[9].
Po przejściu do rezerwy zarządzał rodzinnym majątkiem. W 1929 wstąpił do służby publicznej, początkowo w Komisariacie Rządu na m. st. Warszawę, następnie w Urzędzie Wojewódzkim w Warszawie, w latach 1931–1933 w jako naczelnik Wydziału Administracji Rządowej w Komisariacie Rządu w Gdyni[1]. Od 20 września 1933 pełnił urząd starosty powiatu łuckiego[10] (także przez rok 1934[11]). Na tym stanowisku zasiadł w zarządzie założonego w 1933 Towarzystwa Krzewienia Kultury Teatralnej na Wołyniu[12]. Od grudnia 1934 do grudnia 1938 sprawował stanowisko starosty powiatu dolińskiego[1][13], po czym w styczniu 1939 odbyło się jego pożegnanie w Dolinie[14]. Od początku 1939 był starostą powiatu brzeskiego[15]. W czerwcu 1939 przychodząc z Brześcia objął urząd starosty powiatu sanockiego[16]. Latem 1939 stanął na czele Powiatowego Komitetu FON[17]. Posadę starosty sprawował do wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939[18][19][a].
We wrześniu 1939 ewakuował się wraz z sanockim starostwem na wschód i zmierzał do Stanisławowa[19]. W czasie II wojny światowej był kierownikiem Wydziału Wojskowego Administracji Zastępczej ZWZ-AK w Radomiu[1]. Uczestniczył w powstaniu warszawskim[2]. W konspiracji posiadał stopień rotmistrza i używał pseudonimu „Piotr”[2].
Po zakończeniu wojny pracował w Warszawskich Okręgowych Zakładach Młynarskich, następnie Olsztyńskich Okręgowych Zakładach Młynarskich. W sierpniu 1954 został aresztowany i w 1955 skazany na karę 3 lat pozbawienia wolności za walkę z ruchem komunistycznym w okresie międzywojennym, która miał toczyć na stanowiskach administracji[1].
Zmarł 11 stycznia 1970[20]. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Olsztynie (kwatera 25-6-8)[21]. Był żonaty[22][23].
Uwagi
- ↑ Według Arnolda Andrunika starosta Szacherski został przeniesiony do Sanoka z Doliny. Arnold Andrunik (red. Krystyna Chowaniec): Zapiski z osobistych przeżyć w czasie II wojny światowej i okupacji. Sanok: Stowarzyszenie Wychowawców „Eleusis” w Sanoku, 2018, s. 7.
Odznaczenie
Przypisy
- ↑ a b c d e f Janusz Mierzwa, Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczypospolitej. Tom 1, wyd. LTW, Łomianki 2018, s. 405–406.
- ↑ a b c Zygmunt Szacherski. 1944.pl. [dostęp 2023-01-30].
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 74 z 8 lipca 1919 roku, poz. 2417.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 569.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 507.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 162.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 154.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 25 lutego 1926, s. 63.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 122, 1001.
- ↑ Kronika. Łuck. Nowy starosta łucki. „Wołyń”. Nr 39, s. 7, 24 września 1933.
•Ogłoszenie wojewody wołyńskiego. „Wołyński Dziennik Wojewódzki”. Nr 11, s. 135, 1934.
- ↑ Ogłoszenie starosty powiatowego w Łucku. „Wołyński Dziennik Wojewódzki”. Nr 6, s. 59, 1934.
•Kronika. Łuck. Posiedzenie Rady Powiatowej w Łucku. „Wołyń”. Nr 51, s. 6, 16 grudnia 1934.
- ↑ Kalendarium. wolaniecom.parafia.info.pl. [dostęp 2015-02-20].
- ↑ Ogłoszenie. „Kurier Warszawski”. Nr 55, s. 16, 25 lutego 1936.
•Poświęcenie nowego kościoła w Turze Wielkiej. „Wschód”. Nr 17, s. 2, 10 lipca 1936.
•Dożynki w Dolinie udały się znakomicie przy udziale wszystkich organizacyj powiatowych. „Wschód”. Nr 27, s. 3, 20 października 1936.
•Przysposobienie rolnicze w Dolinie urządziło wystawę prac konkiursowych. „Wschód”. Nr 28, s. 12, 30 października 1936.
•Obozy harcerskie w Dolinie Świcy. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”. Nr 1526, s. 2, 17 lipca 1937.
•Z życia naszych ziem i kół Z. S. Z. Z powiatu doliniańskiego. Bolechów. „Pobudka”. Nr 20 (49), s. 15, 15 października 1938.
- ↑ Pożegnanie starosty Szacherskiego w Dolinie. „Wschód”. Nr 114, s. 7, 22 stycznia 1939.
- ↑ Zmiany i mianowania w administracji. „Gazeta Lwowska”. Nr 1, s. 2, 3 stycznia 1939.
- ↑ Zmiany personalne na terenie województw lwowskiego i tarnopolskiego. „Gazeta Lwowska”. Nr 139, s. 2, 23 czerwca 1939.
- ↑ Powiat sanocki – dla armii. „Wschód”. Nr 142, s. 7, 6 sierpnia 1939.
- ↑ Edward Zając: VII. Między wojnami. 1. Organizacja terytorialna i polityczna oraz stosunki demograficzne powiatu sanockiego. W: Życie gospodarcze ziemi sanockiej od XVI do XX wieku. Sanok: Stowarzyszenie Inicjowania Przedsiębiorczości, 2004, s. 177. ISBN 83-914224-9-6.
- ↑ a b Andrunik 2018 ↓, s. 7.
- ↑ Informacja o zmarłych. Szacherski Zygmunt Mariusz. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2017-08-05].
- ↑ Zygmunt Szacherski. msipmo.olsztyn.eu. [dostęp 2017-08-05].
- ↑ Polski Biały Krzyż w Łucku. „Wołyń”. Nr 50, s. 2, 9 grudnia 1934.
- ↑ Pożegnanie p. starościny Szacherskiej w Dolinie. „Wschód”. Nr 116, s. 3, 5 lutego 1939.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 347 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
Bibliografia
|
|
.jpg)
