Jego platforma postulowała m.in. walkę o swobody demokratyczne, podział ziemi obszarniczej między robotników folwarcznych i chłopów, równouprawnienie mniejszości narodowych, laicyzację szkolnictwa[1].
Na 300 kandydatów zgłoszonych przez komitet w 41 okręgach wyborczych oddano łącznie 1,5% głosów[1] (prawie 132 000 głosów, z tego 33 606 w Zagłębiu Dąbrowskim, 26 920 w Warszawie, 12 492 w Łodzi i 16 416 w okręgu łódzkim)[2], co pozwoliło KPRP wprowadzić do Sejmu RP dwóch posłów.
W 1923 roku Związek wziął udział w wyborach do rad miast i instytucji ubezpieczeń społecznych (kas chorych)[1] zaprzestał działalności już w 1924 roku, zaś formalnie rozwiązany został w grudniu 1925 roku.
↑ abcdefgZwiązek Proletariatu Miast i Wsi, [w:] JózefJ.CzyżewskiJózefJ. (red.), Słownik historii Polski, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1973, s. 586.
↑Henryk Cimek: Ruch robotniczy na ziemi rzeszowskiej (1918–1939). W: Bronisław Syzdek (red. nauk.): Ruch robotniczy na ziemi rzeszowskiej 1918–1975. Warszawa: Książka i Wiedza, 1980, s. 36.