Zmuszanie do określonego zachowania
KK z 1997
|
Ciężar gatunkowy
|
występek
|
Przepis
|
art. 191 k.k.
|
Kara
|
pozbawienia wolności do lat 3
|
Strona podmiotowa
|
umyślna w zamiarze bezpośrednim
|
Odpowiedzialność od 15. roku życia
|
tak
|
Typ kwalifikowany
|
typ kwalifikowany dotyczy działania w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności
|
Typ uprzywilejowany
|
nie
|
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych
|
Zmuszanie do określonego zachowania – występek polegający na stosowaniu przemocy wobec osoby lub groźby bezprawnej w celu zmuszenia innej osoby do działania, zaniechania lub znoszenia.
Przemoc wobec osoby to działanie fizyczne bezpośrednio skierowane wobec pokrzywdzonego albo innej osoby (najczęściej takiej, z którą pokrzywdzonego łączy związek uczuciowy, np. dziecka).
Przestępstwo zostaje dokonane z chwilą zastosowania przez sprawcę przemocy wobec osoby lub groźby bezprawnej. Skutek w postaci podjęcia określonych czynności przez pozostającego pod wpływem przymusu pokrzywdzonego nie należy do znamion przestępstwa i nie ma znaczenia dla jego zaistnienia.
Tej samej karze podlega, kto w celu zmuszenia innej osoby do działania, zaniechania lub znoszenia stosuje przemoc innego rodzaju uporczywie lub w sposób istotnie utrudniający innej osobie korzystanie z zajmowanego lokalu mieszkalnego.
Sprawca realizuje typ kwalifikowany przestępstwa zmuszania, jeśli działa w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności obiektywnie istniejącej w myśl stosownych przepisów prawa cywilnego. Osoba, która w sposób przestępny domaga się zwrotu wierzytelności nieistniejącej nie popełnia przestępstwa zmuszania. Jej zachowanie stanowi bowiem realizację znamion surowiej karanego występku wymuszenia rozbójniczego[potrzebny przypis]. Odmienne stanowisko zajmuje Sąd Najwyższy, który uważa, że dla przypisania typu kwalifikowanego zmuszania wystarcza, że sprawca działa w subiektywnym przekonaniu (także błędnym), ze wymusza zwrot istniejącej wierzytelności.
Przestępstwo obejmuje także zmuszanie do podjęcia czynności religijnej lub udziału obrzędzie religijnym oraz zmuszanie do powstrzymania się od nich, co w obecnym kodeksie nie stanowi odrębnego przestępstwa. Było ono przewidziane w art. 196 kodeksu karnego z 1969. Kodeks ten przewidywał za nie karę pozbawienia wolności do 5 lat[1].
Przypisy
Formy popełnienia |
|
---|
Przestępstwa przeciwko | mieniu |
|
---|
wolności |
|
---|
życiu i zdrowiu |
|
---|
bezpieczeństwu w komunikacji |
|
---|
wolności seksualnej i obyczajności |
|
---|
rodzinie i opiece |
|
---|
czci i nietykalności osobistej |
|
---|
wymiarowi sprawiedliwości |
|
---|
wiarygodności dokumentów |
|
---|
obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi |
|
---|
obrotowi gospodarczemu |
|
---|
porządkowi publicznemu |
|
---|
wyborom i referendum |
|
---|
|
---|