Zeta Pegasi

Zeta Pegasi
ζ Peg
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Pegaz

Rektascensja

22h 41m 27,7s[1]

Deklinacja

+10° 49′ 53″[1]

Paralaksa (π)

0,01596 ± 0,00019[2]

Odległość

204,4 ± 2,5 ly
62,66 ± 0,76 pc

Wielkość obserwowana

3,41m[1]

Ruch własny (RA)

77,22 ± 0,17 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−11,38 ± 0,15 mas/rok[1]

Prędkość radialna

6,10 ± 0,30 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Typ widmowy

B8 V

Masa

3,3–3,5 M[3]

Promień

4,0 R[3]

Metaliczność [Fe/H]

0,06 ± 0,04[2]

Wielkość absolutna

–0,57m[2]

Jasność

227 L[3]

Okres obrotu

<14 d[3]

Prędkość obrotu

140 km/s[3]

Wiek

~260 mln lat[3]

Temperatura

11 190 K[3]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 42 Peg
2MASS: J22412773+1049526
Bonner Durchmusterung: BD+10°4797
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 855
Boss General Catalogue: GC 31664
Katalog Henry’ego Drapera: HD 214923
Katalog Hipparcosa: HIP 112029
Katalog jasnych gwiazd: HR 8634
SAO Star Catalog: SAO 108103
Homam

Zeta Pegasi (ζ Peg, Homam) – gwiazda w gwiazdozbiorze Pegaza, odległa od Słońca o około 204 lata świetlne[4].

Nazwa

Gwiazda ta wraz z niedaleką Ksi Pegasi (bliskość jest tylko pozorna) tradycyjnie nosiła nazwę Homam, która wywodzi się od arabskiego ‏سعد الهمام‎ saʿd al-humām, co oznacza „szczęśliwe gwiazdy bohatera” i przypuszczalnie odnosi się do Perseusza[3][5]. Współcześnie jest używana tylko w odniesieniu do pierwszej gwiazdy i Międzynarodowa Unia Astronomiczna zatwierdziła użycie nazwy Homam dla określenia Zeta Pegasi[6].

Charakterystyka

Homam to błękitna gwiazda należąca do typu widmowego B8, sklasyfikowana jako gwiazda ciągu głównego, lecz prawdopodobnie kończy ona już syntezę wodoru w hel w jądrze i jest w rzeczywistości podolbrzymem. Jej temperatura to 11 190 K, ma ona promień równy 4 R i masę od 3,3 do 3,5 masy Słońca. Jej metaliczność jest o około 40% niższa od słonecznej, nie emituje ona promieniowania rentgenowskiego. Jest to także wolno pulsująca gwiazda zmienna, która nieznacznie zmienia obserwowaną wielkość gwiazdową, o 0,00049m w okresie 22,95 h[3].

Zeta Pegasi ma czterech optycznych kompanów. Składnik B o obserwowanej wielkości gwiazdowej 11,6m jest odległy na niebie o 57,9 sekundy kątowej (pomiar z 2007 r.)[7], jego obserwowany ruch własny ukazuje, że nie jest on związany z jaśniejszą gwiazdą[3]. Składnik C o wielkości 12,09m, odległy o 175,8″ (pomiar z 2009)[7] w ciągu stulecia obserwacji tylko nieznacznie zmienił względne położenie, co wskazuje że może być związany grawitacyjnie z zetą Pegasi[3]. Jeśli faktycznie tak jest, to gwiazda jest pomarańczowym karłem typu K6[3] lub K5[8], oddalony od głównego składnika o 11 tysięcy jednostek astronomicznych i okrążający go w czasie 600 tysięcy lat; układ ten byłby wszakże słabo związany i mogłoby go łatwo rozerwać oddziaływanie innych gwiazd[3]. Pozostali towarzysze zety Pegasi to składnik D o wielkości 12,13m odległy o 146,9″[7][9] i składnik E o wielkości 13,4m, oddalony o 62,3″[7].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f Zeta Pegasi w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c Anderson E., Francis C.: HIP 112029. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2017-05-14]. (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k l m Jim Kaler: HOMAM (Zeta Pegasi). [w:] STARS [on-line]. 2007-11-16. [dostęp 2017-05-14]. (ang.).
  4. F. Van Leeuwen, Validation of the new Hipparcos reduction, „Astronomy & Astrophysics”, 474 (2), 2007, s. 653–664, DOI10.1051/0004-6361:20078357, ISSN 0004-6361 [dostęp 2024-09-09].
  5. Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 327–328. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
  6. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-02-01. [dostęp 2017-05-14].
  7. a b c d Mason et al.: WDS J22415+1050A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.
  8. StKM 1-2035 w bazie SIMBAD (ang.)
  9. TYC 1155-411-1 w bazie SIMBAD (ang.)

Linki zewnętrzne

  • Homam. Alcyone ephemeris. [dostęp 2017-05-14]. (ang.).

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!