Zespół ucisku lewej żyły nerkowej przez aortę i tętnicę krezkową górną

Żyła nerkowa lewa (left renal vein) krzyżuje się z aortą, biegnąc od lewej nerki do żyły głównej dolnej (inferior vena cava)

Zespół ucisku lewej żyły nerkowej przez aortę i tętnicę krezkową górną, zespół dziadka do orzechów – naczyniowy zespół uciskowy, w którym żyła nerkowa lewa zostaje ściśnięta poprzez naczynia tętnicze: aortę i tętnicę krezkową górną^[1].

Zespół ucisku lewej żyły nerkowej przez aortę i tętnicę krezkową górną objawia się krwiomoczem i białkomoczem. Zdiagnozowanie go nie należy do prostych zadań. Jego podejrzenie wysuwa się w przypadku, gdy w cystoskopii odnotowuje się krwiomocz pochodzący jedynie z nerki lewostronnej. Wniosek taki wymaga potwierdzenia za pomocą diagnostyki obrazowej, może ku temu służyć USG. Jeśli badanie ultrasonograficzne nie wystarczy do postawienia definitywnego rozpoznania, używa się angio-CT, angio-MR, a nawet wenografii MR^[1].

Zespół dziadka do orzechów może ustąpić bez leczenia w przypadku dzieci bądź młodych dorosłych^[1].

Leczenie zespołu ucisku lewej żyły nerkowej przez aortę i tętnicę krezkową górną zależy od nasilenia objawów. W przypadkach łagodnych można ograniczyć się do samej obserwacji pacjenta. W cięższych konieczne może być umieszczenie w uciskanej żyle nerkowej lewej stentu. Może się również zdarzyć, że zajdzie potrzeba przeszczepienia nerki (jednakże jej szypułę naczyniową umieszcza się już oczywiście w innym, bezpieczniejszym miejscu), aczkolwiek chodzi tu o przypadki skrajne^[1].

Przypisy

1. Leszek Masłowski, Marzena Frołow: Zespół ucisku lewej żyły nerkowej przez aortę i tętnicę krezkową górną. W: Andrzej Szczeklik, Piotr Gajewski: Interna Szczeklika. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2013, s. 481-482. ISBN 978-83-7430-377-4.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.