Zarzecze (Wilno)

Zarzecze

Rejon Wilna
Zarzecze, ulica Zarzeczna (2005)
Państwo	Litwa
Okręg	wileński
Rejon	Wilno
Miasto	Wilno
Położenie na mapie Wilna Zarzecze
Położenie na mapie Litwy Zarzecze
54°40′50″N 25°17′49″E

Zobacz hasło Zarzecze w Wikisłowniku

Zarzecze, most Zarzeczny

Tablica graniczna dzielnicy

Zarzecze^[1] (lit. Užupis) – część Wilna, na Starym Mieście i Rossie, na prawym brzegu Wilejki, na wschód od Starego Miasta i na zachód od Belmontu.

We wschodniej części Zarzecza znajduje się cmentarz Bernardyński^[2].

Zabytkowa^{[potrzebny przypis]} dzielnica Wilna. Od centralnej części starego miasta oddzielona rzeką Wilejką, z czym związana jest także jej nazwa. Zgodnie z aktualnym podziałem administracyjnym większa część Zarzecza wchodzi w skład Starego Miasta, zaś wschodnie peryferie w skład dzielnicy Rossa.

Uchodzi za jedną z najbardziej urokliwych części miasta, choć była do niedawna niezwykle zaniedbana. Przed wojną zamieszkana przez dużą społeczność żydowską^{[potrzebny przypis]}. Później znana była jako ulubione miejsce bohemy artystycznej i ludzi z marginesu społecznego^[3]. Zarzecze, czasami również nazywane jest wileńskim Montmartre.^[3].

W latach 1934–1936^[4] na Zarzeczu mieszkali Konstanty Ildefons i Natalia Gałczyńscy, tam też urodziła się córka poety Kira Gałczyńska^[5][3]. Na Zarzeczu dzieciństwo spędził Bernard Ładysz^[3].

Przy ul. Zarzecznej 24 znajduje się Dom Laskarysów, w którym mieszkał m.in. Ferdynand Ruszczyc^[6].

Przypisy

1. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. 1: Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938, s. 63.
2. Przemysław Włodek: Wilno. Przewodnik. Wyd. 2. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Rewasz, 2005, s. 207. ISBN 83-89188-36-8.
3. Przemysław Włodek: Wilno. Przewodnik. Wyd. 2. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Rewasz, 2005, s. 203-204. ISBN 83-89188-36-8.
4. Literatura polska : przewodnik encyklopedyczny. T. 1: A–M. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984, s. 284. ISBN 83-01-05368-2.
5. Oficjalna witryna K.I. Gałczyńskiego. [dostęp 2010-11-06]. (pol.).
6. Waldemar Wołkanowski, Michał Węsławski, biografia prezydenta Wilna w latach 1905-1916, Wydawnictwo Nowik Sp.j., Opole 2015, ISBN 978-83-62687-73-2