W 1964 ustanowił rekord prędkości zjazdu na nartach (172,084 km/h), który jednak został szybko pobity[8]. W 1966 został pierwszym człowiekiem, który zjechał z Fudżi[7]. W tym samym roku zjechał z Góry Kościuszki, w 1967 z Denali (McKinley), w 1968 z Popocatépetl, a w 1969 z Torres del Paine w Cordillera del Paine[7]. W 1981 zjechał z Kilimandżaro razem z ojcem i synem Gotą[9]. W 1983 dokonał tego samego z Masywu Vinsona[9], w 1985 z Elbrusa i Aconcagui, a w lutym 2003 wraz z ojcem zjechał z Mont Blanc[9]. Na początku lat 90. wycofał się z uprawiania narciarstwa wysokogórskiego z powodu nadwagi, wysokiego ciśnienia tętniczego i zespołu metabolicznego[9]. W 2003 roku, w wieku 70 lat stał się najstarszym zdobywcą Mount Everest[2][10][11][12]. Później rekord ten został pobity przez Min Bahadura Sherchana 25 maja 2008[13][14]. Miura zdobył szczyt po raz kolejny 26 maja 2008, w wieku 75 lat[10][13][14][15][16]. Po ponownym zdobyciu szczytu pierwotnie otrzymał tytuł najstarszego zdobywcy najwyższej góry świata, jednakże po odwołaniu Sherchana tytuł ten został Japończykowi odebrany[17][18]. W międzyczasie przechodził dwie operacje serca - w grudniu 2006 i czerwcu 2007[15][19]. W 2009 złamał kość miedniczną i lewą kość udową[20]. 23 maja 2013 Japończyk ponownie został najstarszym zdobywcą najwyższej góry świata[13][14][20][21][22][23]. Po zdobyciu szczytu oznajmił, że nie zamierza zdobyć szczytu po raz kolejny[24], nawet jeśli jego rekord będzie zagrożony[25], jednakże pod koniec 2015 roku powiedział, że planuje zdobyć szczyt po raz czwarty w wieku 90 lat[26]. W styczniu 2019 podjął próbę wejścia na Aconcaguę, jednak za namową lekarzy zrezygnował[27].
Jest też pierwszym człowiekiem, który zjechał na nartach z Mount Everestu[14]. Dokonał tego 6 maja 1970[28][29], kiedy to zjechał ze szczytu Przełęczy Południowej[5][30]. Zostało to udokumentowane w filmie pt. Człowiek, który zjechał z Everestu[31] (ang. The Man Who Skied Down Everest z 1975 roku[5][13], który otrzymał w 1976Oscara[4] dla najlepszego pełnometrażowego filmu dokumentalnego[29][32]. W ostatnich sekundach zjazdu przewrócił się, co uratowało mu życie (gdyby nie uległ wypadkowi, wpadłby do szczeliny)[7][33].
Yūichirō Miura, Eric Perlman: The Man who skied down Everest. San Francisco: Harper & Row, 1978. ISBN 978-0-06-250575-0. (ang.). Brak numerów stron w książce
