Na terenie półwyspu znajdują się pozostałości zrujnowanej megalitycznej świątyni Xrobb l-Għaġin, której najwcześniejsze pozostałości datowane są na 4000 rok p.n.e[5]. Ponieważ pozostałości te znajdują się na szybko niszczejącym zboczu klifu, obecnie podejmuje się wysiłki, aby je zachować i zabezpieczyć przed przyszłą erozją[6][7][8]. Badano rozwiązania obejmujące przeniesienie niektórych struktur w inne miejsce w celu umożliwienia dostępu do nich[9]. Kompleks świątynny został po raz pierwszy zidentyfikowany w 1913 przez Temi Żammita i Thomasa Ashby’ego(inne języki)[10], następnie przeprowadzono tam wykopaliska w latach 1914–1915. Badania, które miały miejsce dokładnie sto lat później, w 2015 wykazały, że nadal istnieją tam znaczące pozostałości świątyni[11]. Konstrukcja miała typowy plan innych świątyń maltańskich, zawierający brukowanydziedziniec z wewnętrznym przejściem prowadzącym do czterech wierzchołków[12][13]. Świątynia jest zorientowana na południowy wschód[14].
Xrobb l-Għaġin jako park przyrodniczy
Na wystającym półwyspie park przyrodniczy Xrobb l-Għaġin i Centrum Zrównoważonego Rozwoju zajmują powierzchnię około 155 000 m². Celem projektu jest zwiększenie wykorzystania energii odnawialnej, zarządzanie ściekami i ochrona różnorodności biologicznej poprzez nauczanie, demonstrację i badania w zakresie zrównoważonych rozwiązań środowiskowych[15][16]. W parku planowano utworzenie ośrodka rehabilitacji zwierząt[17]. W głównym kompleksie budynków parku mieści się także hostel z około 30 łóżkami[18]. W ramach swojej polityki ochrony środowiska w Xrobb l-Għaġin BirdLife Malta(inne języki) zorganizowała szkolenie w zakresie reagowania na wycieki ropy naftowej do akwenów[19].
↑Vincent Zammit: Il-Gran Mastri – Ġabra ta’ Tagħrif dwar l-Istorja ta’ Malta fi Żmienhom – L-Ewwel Volum 1530-1680. Valletta: Valletta Publishing & Promotion Co. Ltd., 1992, s. 236. (malt.).