Wyższe Seminarium Duchowne Redemptorystów w Krakowie
|
| Data założenia
|
1903
|
| Typ
|
teologiczna
|
| Państwo
|
 Polska
|
| Adres
|
ul. Zamoyskiego 56
30-523 Kraków
|
| Liczba studentów
|
10 (2024)[1]
|
| Rektor
|
o. dr hab. Marek Urban CSsR
|
Położenie na mapie Krakowa  Wyższe Seminarium Duchowne Redemptorystów w Krakowie |
Położenie na mapie Polski  Wyższe Seminarium Duchowne Redemptorystów w Krakowie |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  Wyższe Seminarium Duchowne Redemptorystów w Krakowie |
 50°02′22,2″N 19°56′35,3″E/50,039500 19,943139
|
| Strona internetowa
|
Wyższe Seminarium Duchowne Redemptorystów w Krakowie – Wyższe Seminarium Duchowne Redemptorystów (CSsR) przy parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Krakowie, przynależące do zakonnej Prowincji Warszawskiej.
Historia
W 1903 roku decyzją generała redemptorystów o. Macieja Rausa utworzono polski Studentat w Mościskach. Pierwszym jego prefektem został o. Adolf Żółtowski, a naukę rozpoczęło dziewięciu kleryków. Z powodu trudnych warunków lokalowych trzy lata później studentat przeniesiono do Maksymówki. Jednak okazało się, że wybór miejsca nie był właściwy z powodu problemów klimatycznych, zaopatrzeniowych i komunikacyjnych. W czasie I wojny światowej klasztor został odcięty od reszty prowincji, a członkowie wspólnoty seminaryjnej cierpieli biedę i ubóstwo.
W 1921 roku seminarium zostało przeniesione do Tuchowa, nad rzeką Białą w diecezji tarnowskiej. Studia podzielone były na dwa semestry. Każdy semestr kończył się egzaminami komisyjnymi, którym przewodniczył prowincjał lub jego delegat. W okresie międzywojennym seminaryjne studium filozoficzno-teologiczne trwało sześć lat. Wykłady obejmowały całe spectrum zagadnień filozoficznych i teologicznych. Dużo czasu poświęcano również na naukę języków obcych, a szczególnie włoskiego, francuskiego i niemieckiego.
Działalność seminarium została przerwana z wybuchem II wojny światowej. Wówczas przełożeni ewakuowali seminarzystów na Wschód. Po zajęciu kresów wschodnich przez Armię Czerwoną, zostali zmuszeni do powrotu. Do polskich kleryków dołączyli także ukraińscy alumni z greckokatolickiej Wiceprowincji Lwowskiej, którzy opuścili Lwów i przybyli do Tuchowa i studiowali aż do 1942 roku. Podczas trudnych warunków wojennych kontynuowano normalnie naukę i zakonną formację. Były częste oraz przymusowe kwaterowanie w klasztorze żołnierzy niemieckich. Bolesną stratą dla wspólnoty seminaryjnej była tragiczna śmierć braci kleryków rozstrzelanych na Woli podczas Powstania Warszawskiego oraz aresztowanie i śmierć w KL Auschwitz wykładowcy Pisma Świętego o. Kazimierza Smorońskiego. W latach 1940–1945 święcenia kapłańskie otrzymało 23 tuchowskich alumnów.
Po II wojnie światowej władze komunistyczne nie sprzyjały działalności redemptorystowskiego Studentatu. W 1952 roku z obawy przed odebraniem klasztoru przez władze komunistyczne po zlikwidowaniu juwenatu w Toruniu, władze zakonne przeniosły studentów filozofii do Torunia. W 1958 roku powrócono do wspólnych studiów filozoficzno-teologicznych w Tuchowie.
Okres obchodów Milenium Chrztu Polski zaznaczył się licznymi powołaniami redemptorystami, a następnie liczba kleryków zmalała. Ponowny wzrost powołań był na przełomie lat 70. i 80., w wyniku wyboru na papieża Polaka – św. Jana Pawła II oraz epoki „Solidarności”. Wówczas tuchowska wspólnota seminaryjna przekraczała stu kleryków. W tym czasie alumni mieli możliwość udziału w kursach językowych w Austrii i Wielkiej Brytanii a niektórzy z nich kontynuowali studia teologiczne w krajach misyjnych czyli w Brazylii i Argentynie. W wyniku afiliacji Seminarium do Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (obecnie Uniwersytet Jana Pawła II w Krakowie) od 1987 roku absolwenci uzyskują tytuł naukowy magistra teologii.
W 1990 roku ustanowiono dwuletni postulat połączony ze studium filozofii z siedzibą w Krakowie, a następnie kontynuowali czteroletnie studia teologiczne w Tuchowie. Od tego też roku wraz z polskimi studentami naukę rozpoczęli słowaccy współbracia z Prowincji Bratysławskiej obrządku łacińskiego i z Wiceprowincji Michalowce obrządku greckokatolickiego. W latach 1991–2008 naukę pobierali także studenci z Ukrainy. Seminarium ma charakter międzynarodowy i między-obrządkowy. W 2008 roku ponowie dokonano zmian w strukturach formacji. Postulat przybrał formę roku propedeutycznego, zaś całość studium filozofii i teologii odbywa w Tuchowie[2].
17 września 2023 Wyższe Seminarium Duchowne Redemptorystów zostało przeniesione po 102 latach z Tuchowa do Krakowa z siedzibą w klasztorze przy Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy na Podgórzu[3][4][5]. Funkcję rektora od 17 sierpnia 2023 do 14 sierpnia 2024 pełnił o. dr Jacek Zdrzałek CSsR[6], od 15 sierpnia 2024 zastąpił go na tym stanowisku o. dr hab. Marek Urban CSsR[7].
- Rektorzy
- 1903–1906: o. Engelbert Janeček
- 1906–1911: o. Adolf Żółtowski
- 1911–1918: o. Franciszek Marcinek
- 1918–1919: o. Adolf Żółtowski
- 1919–1920: o. Marcin Nuckowski
- 1921–1924: o. Leon Pyżalski
- 1924–1927: o. Karol Szrant.
- 1927–1933: o. Franciszek Marcinek
- 1933–1934: o. Karol Szrant
- 1934–1939: o. Józef Kania
- 1939: o. Edmund Górski
- 1950–1956: o. Józef Herman
- 1956–1963: o. Stanisław Podgórski
- 1965–1972: o. Stanisław Podgórski
- 1981–1983: o. Stanisław Podgórski
- 1996–2002: o. Mirosław Chmielewski
- 2002–2005: o. Ryszard Hajduk
- 2005–2008: o. Jacek Zdrzałek
- 2007–2012: o. Krzysztof Bieliński
- 2012–2015: o. Janusz Urban
- 2015– 2023: o. Maciej Sadowski
- 2023–2024: o. Jacek Zdrzałek
- 2024-nadal: o. Marek Urban
Znani absolwenci
Przypisy
Bibliografia
