Wybory prezydenckie na Białorusi w 1994 roku – wybory prezydenckie na Białorusi przeprowadzone w dwóch turach 23 czerwca oraz 10 lipca 1994. Były to pierwsze powszechne wybory w niepodległej Białorusi.
Początkowo głównym faworytem wyborów był Wiaczasłau Kiebicz, wspierany przez rząd. Nieoczekiwanie na głównego kontrkandydata Kiebicza wyrósł Łukaszenka[1]. Łukaszenka na przełomie 1993 i 1994 roku zdobył popularność za sprawą działalności w państwowej komisji do walki z korupcją. Łukaszenka startował pod hasłem Ani z lewicą, ani z prawicą – tylko z ludem. Program wyborczy Łukaszenki bazował głównie na nostalgii społeczeństwa białoruskiego za czasami Związku Radzieckiego. Elektorat Łukaszenki stanowili głównie mieszkańcy prowincji[2]. Pazniak i Szuszkiewicz, jako przedstawiciele skrzydła narodowo-demokratycznego startowali osobno, rozbijając głosy elektoratu wspierającego idee odrodzenia narodowego[1]. Alaksandr Dubko kreował wizerunek silnego biznesmena, potrafiącego odpowiednio prowadzić kołchoz. Wasil Nowikau starał się zdobyć głosy przede wszystkim od zwolenników ustroju komunistycznego[3].
Do drugiej tury wyborów stanęli Alaksandr Łukaszenka, który w pierwszej turze uzyskał 44,82% głosów, oraz Wiaczasłau Kiebicz, który w pierwszej turze zdobył 17,32% głosów. Druga tura zakończyła się zwycięstwem Alaksandra Łukaszenki, który zdobył 80,1% głosów[1]. Zwycięstwo Łukaszenki przyczyniło się do odejścia Białorusi od demokracji[5].
Niezależni obserwatorzy określili wybory jako stosunkowo wolne i demokratyczne[1].
Przypisy
↑ abcdeВынiкi. by.belaruselections.info. [dostęp 2021-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-22)]. (biał.).