Wołodysław Fedorowycz

Wołodysław Fedorowycz

Data i miejsce urodzenia	26 maja 1845 Bilitówka
Data i miejsce śmierci	22 grudnia 1917 Kijów
Zawód, zajęcie	właściciel ziemski

Wołodysław Wałentyn Iwanowycz Fedorowycz herbu Oginiec^[1] ukr. Володислав Валентин Іванович Федоро́вич, pol. Władysław Walenty Fedorowicz (ur. 26 maja 1845 w Bilitówce, zm. 22 grudnia 1917 w Kijowie) – ukraiński działacz społeczny i polityk w Galicji, właściciel ziemski majątku Okno, mecenas.

Życiorys

Był synem ziemianina i polskiego działacza niepodległościowego, Jana Fedorowicza i Karoliny z Nahlików^[2]. Ukończył naukę w C.K. I Gimnazjum w Tarnopolu. Pod wpływem dyrektora gimnazjum o. Wasyla Ilnyćkiego zainteresował się filozofią, historią i sztuką. Po ukończeniu gimnazjum wyjechał za granicę. Dwa lata studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim i dwa na Sorbonie, a później podróżował po prawie całej Europie. Odziedziczywszy majątek po ojcu, potroił jego dochody і urządził wzorcowe gospodarstwo rolne.

W 1873 został przewodniczącym Towarzystwa „Proswita” we Lwowie і jego członkiem honorowym (ofiarował Towarzystwu 12 000 guldenów na wydawanie ukraińskich podręczników szkolnych, finansował badania archeologiczne w Haliczu i wystawę archeologiczna we Lwowie.

W latach 1879–1882 był posłem do austriackiego parlamentu, później dożywotnio w Izbie Panów.

W swoim majątku Okno stworzył muzeum archeologiczne i sztuki ludowej, jak również zorganizował zakład produkujący kilimy, a przy nim szkołę zawodową. W lipcu 1917 jego majątek został spalony przez wycofujących się żołnierzy rosyjskich. W pożarze przepadło bogate archiwum i biblioteka, zbiór ukraińskich kilimów i galeria obrazów.

Przypisy

1. Останній галицький боярин
2. Herbarz Polski, część 1 Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, ułożył i wydał Adam Boniecki, t. 5, Warszawa 1902, s. 269.

Bibliografia

• Stefan Kieniewicz: Fedorowicz Władysław Walenty (1845—1918). W: Polski Słownik Biograficzny. T. VI/5, zeszyt 30. Kraków : Nakładem Polskiej Akademii Umiejętności 1948, s. 390—391.
• Енциклопедія українознавства. T. 9. Lwów, 2000, s. 3489-3490. ISBN 5-7707-4048-5. (ukr.)

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000119118808
• VIAF: 166197482
• LCCN: no2019122018
• GND: 144007150
• SUDOC: 090351851
• PLWABN: 9810632466505606
• NUKAT: n99711516