|
Wirusowe zapalenie wątroby
 Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „WZW”. Zobacz też: VZV – wirus ospy wietrznej i półpaśca.
Wirusowe zapalenie wątroby
| Hepatitis viralis
|
Wirusowe zapalenie wątroby, WZW (łac. hepatitis viralis[1]) – choroba wątroby wywołana zakażeniem wirusowym. Często potocznie nazywana „żółtaczką”, jest to jednak określenie nieprawidłowe i niemedyczne (w medycynie termin ten oznacza jedynie objaw zażółcenia powłok skórnych) oraz nieścisłe, z uwagi na różnorodny przebieg wirusowych zapaleń wątroby (które mogą przebiegać także bez zażółcenia skóry).
Czynniki etiologiczne
Wśród wirusów hepatotropowych możemy rozróżnić:
Inne wirusy, pierwotnie niehepatotropowe, mogące wywołać wirusowe zapalenie wątroby:
Często u chorych na WZW wykrywany jest bardzo powszechny[3] wirus Torque Teno (TTV)[2][4]. Jego obecność nie ma wpływu na przebieg naturalny oraz nie przypisano mu znaczącego udziału w wywoływaniu jakiejkolwiek choroby[3][2][4].
Wyróżnione zostało także wirusowe zapalenie wątroby typu nie-A, nie-B, nie-C, nie-D, nie-E, którego przyczyna nie jest znana, a u pacjentów nie można wykryć żadnych wirusów hepatotropowych[5]. Na podstawie badań na zwierzętach wywnioskowano, że okres wylegania tej postaci WZW wynosi około od 3 do 9 tygodni[5].
Charakterystyka wirusowych zapaleń wątroby
Typy WZW
| Czynnik wywołujący
|
HAV
|
HBV
|
HCV
|
HDV
|
HEV
|
| Rodzaj
|
Hepatovirus
|
Orthohepadnavirus
|
Hepacivirus
|
Deltavirus
|
Hepevirus
|
| Rodzina
|
Picornaviridae
|
Hepadnaviridae
|
Flaviviridae
|
|
Hepeviridae
|
| Genom
|
RNA
|
DNA
|
RNA
|
RNA
|
RNA
|
| Główna droga zakażenia
|
pokarmowa
|
pozajelitowa
|
pozajelitowa
|
pozajelitowa
|
pokarmowa
|
| Okres inkubacji choroby
|
15–60 dni
|
30-180 dni
|
15 – 360 dni
|
20 – 90 dni
|
15 – 60 dni
|
| Występowanie żółtaczki
|
u 10% dzieci i 70 – 80% dorosłych
|
u 20% chorych
|
u 10 – 25% chorych
|
zmiennie
|
głównie u młodzieży
|
| Markery zakażenia
|
anty-HAV, anty-HAV IgM
|
HBsAg, anty-HBs, HBcAg, anty-HBc, anty-HBc IgM, HBxAg, anty HBx, HBV-DNA, polimeraza DNA
|
anty-HCV, HCV RNA
|
HDAg, anty-HDV, anty-HDV IgM, HDV RNA
|
HEVAg
|
| Śmiertelność w ostrym okresie choroby
|
0,2–0,6%
|
1–2%
|
<1%
|
1–40%
|
30%
|
| Leczenie
|
objawowe
|
INFα, Peg-INFα, lamiwudyna, adefowir, entekawir, telbiwudyna, tenofowir
|
INFα, Peg-INFα, rybawiryna, boceprewir, telaprewir, sofosbuwir, ledipaswir
|
INFα
|
objawowe
|
| Nosicielstwo
|
nie występuje
|
10–90%[a]
|
40–75%
|
70–90%
|
nie występuje
|
| Następstwa choroby (marskość wątroby, nowotwór złośliwy wątroby)
|
nie występują
|
częste, po powyżej 20 latach PZW bardzo częste
|
bardzo częste
|
bardzo częste
|
nie występuje
|
| Odporność po przechorowaniu
|
swoista, prawdopodobnie całe życie
|
swoista, prawdopodobnie całe życie
|
brak danych
|
brak danych
|
brak danych
|
| Swoista profilaktyka
|
surowica odpornościowa, szczepienia ochronne
|
surowica odpornościowa, szczepienia ochronne
|
brak surowicy odpornościowej
|
surowica anty-HBV działa ochronnie
|
szczepienia ochronne (dopuszczone w Chinach[6])
|
Klasyfikacja ICD10
| kod ICD10 |
nazwa choroby
|
| ICD-10: B15 |
Ostre wirusowe zapalenie wątroby typu A
|
| ICD-10: B16 |
Ostre wirusowe zapalenie wątroby typu B
|
| ICD-10: B17 |
Inne ostre wirusowe zapalenia wątroby
|
| ICD-10: B18 |
Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby
|
| ICD-10: B19 |
Nieokreślone wirusowe zapalenie wątroby
|
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Związane z wiekiem; zmniejsza się wraz z upływem lat.
Przypisy
- ↑ Dziubek i Duszczyk 2017 ↓, s. 313.
- ↑ a b c d e Dziubek i Duszczyk 2017 ↓, s. 342.
- ↑ a b RobertR. Strassl RobertR. i inni, Quantification of Torque Teno Virus Viremia as a Prospective Biomarker for Infectious Disease in Kidney Allograft Recipients, „The Journal of Infectious Diseases”, 218 (8), 2018, s. 1191–1199, DOI: 10.1093/infdis/jiy306, ISSN 1537-6613, PMID: 30007341 [dostęp 2018-09-22] .
- ↑ a b Björn C.B.C. Frye Björn C.B.C. i inni, Kinetics of Torque Teno Virus-DNA Plasma Load Predict Rejection in Lung Transplant Recipients, „Transplantation”, 2018, DOI: 10.1097/TP.0000000000002436, ISSN 1534-6080, PMID: 30234787 [dostęp 2018-09-22] .
- ↑ a b Dziubek i Duszczyk 2017 ↓, s. 341.
- ↑ Soo Bin Park: Hepatitis E vaccine debuts. nature.com, 2012-10-29. [dostęp 2016-12-01]. (ang.).
Bibliografia
- Zbigniew Krzemiński: Zarys wirusologii lekarskiej. T. CCXXV. Łódź: 1997. Brak numerów stron w książce
- Gabriel Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne. Wrocław: Urban & Partner, 2000. ISBN 83-85842-59-4. Brak numerów stron w książce
- Zdzisław Dziubek, Ewa Duszczyk: Choroby zakaźne i pasożytnicze. Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 313, 341–342. ISBN 978-83-200-4534-5.
|
|
