Wilczy dół – element fortyfikacji; przeszkoda w postaci wykopu (dołu, rowu) o stromych ścianach, z reguły zamaskowanego, czasami z ostrymi palami wbitymi pionowo w ziemię[1]. Stosowane pojedynczo lub w zespołach[1]. Miały na celu spowolnienie lub unieszkodliwienie przeciwnika.
Przypisy
↑ abJanusz Bogdanowski: Architektura obronna w krajobrazie Polski od Biskupina do Westerplatte. Warszawa-Kraków: PWN, 1996, s. 562.
