Wiktor Maniuchin

Wiktor Mitrofanowicz Maniuchin
Ви́ктор Митрофа́нович Маню́хин
Data i miejsce urodzenia

10 października 1934
Rymariewo

Data i miejsce śmierci

29 czerwca 2014
Jekaterynburg

Zawód, zajęcie

inżynier

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Weteran pracy”

Wiktor Mitrofanowicz Maniuchin (ros. Ви́ктор Митрофа́нович Маню́хин, ur. 10 października 1934 w stanicy Rymariewo w rejonie żerdiewskim w obwodzie woroneskim, zm. 29 czerwca 2014 w Jekaterynburgu) – radziecki inżynier i działacz partyjny.

Życiorys

W 1958 ukończył studia w Państwowym Uniwersytecie Technicznym im. Baumana w Moskwie i został inżynierem-mechanikiem w Uralskiej Fabryce Inżynierii Chemicznej - majster, kierownik grupy, kierownik biura konstruktorskiego, przewodniczący komitetu związkowego i sekretarz partyjnego komitetu fabrycznego. W 1963 ukończył studia na wydziale historii Wieczorowego Uniwersytetu Marksizmu-Leninizmu. Od sierpnia 1972 I sekretarz Czkałowskiego Rejonowego Komitetu KPZR w Swierdłowsku (obecnie Jekaterynburg), od czerwca 1975 II sekretarz Komitetu Miejskiego KPZR w Swierdłowsku. W listopadzie 1976, gdy kierownictwo Obwodowego Komitetu KPZR w Swierdłowsku objął Borys Jelcyn, Maniuchin został I sekretarzem Komitetu Miejskiego KPZR. Od maja 1983 sekretarz Komitetu Obwodowego KPZR w Swierdłowsku ds. inżynierii i przemysłu obronnego. Od stycznia 1985 II sekretarz Komitetu Obwodowego KPZR w Swierdłowsku, a gdy 12 lutego 1990 I sekretarz komitetu, Leonid Bobykin, przeszedł na emeryturę, Maniuchin przejął na 2 miesiące jego obowiązki. Od maja 1990 do grudnia 1992 zastępca Przedstawiciela Handlowego ZSRR/Federacji Rosyjskiej w Nigerii. Deputowany do Rady Najwyższej Rosyjskiej FSRR 10 kadencji i ludowy deputowany Rosyjskiej FSRR (1990-1993). Delegat na XVII i XVIII Zjazdy KPZR i XIX Wszechzwiązkową Konferencję KPZR.

Odznaczenia

Bibliografia

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!