Wigunt Aleksander (zm. 28 czerwca 1392) − książę kierniowski[1].
Był jednym z ośmiu synów wielkiego księcia litewskiego Olgierda i Julianny twerskiej. W 1385 poparł swego brata Jagiełłę w zawarciu unii w Krewie. Rok później ochrzcił się w obrządku łacińskim, przyjmując imię Aleksander, i ożenił w 1390 z księżniczką Jadwigą, córką Władysława Opolczyka[1]. Wigunt wsparł Jagiełłę podczas konfliktu zbrojnego z Krzyżakami w 1388. Udzielił też wsparcia królowi polskiemu przeciwko Witoldowi w czasie litewskiej wojny domowej w latach 1389–1392[1]. Spodziewano się, że zastąpi niepopularnego Skirgiełłę na stolcu wielkich książąt litewskich. Jagiełło uczynił go panem Kujaw. Gdy nagle zmarł, uważano, iż mógł być otruty przez Witolda lub Skirgiełłę[2]. Został pochowany w katedrze w Wilnie, obok swojego brata Korygiełły[3].
↑ abcGudavičius, Edvardas. "Vygantas". In Vytautas Spečiūnas. Lietuvos valdovai (XIII-XVIII a.): enciklopedinis žinynas. Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas. str. 55. ISBN 5-420-01535-8.
↑Urban, William: Samogitian Crusade. Chicago: Lithuanian Research and Studies Center, 2006, s. 203. ISBN 0-929700-56-2.