We Too Are One

We Too Are One

Wykonawca albumu studyjnego
Eurythmics
Wydany	11 września 1989
Nagrywany	sierpień 1988 – maj 1989
Gatunek	pop-rock
Długość	47:19 69:19 (reedycja 2005)
Wydawnictwo	RCA (Europa), Arista (USA)[1]
Producent	David A. Stewart, Jimmy Iovine[1]
Oceny
Allmusic [2] PopMatters [3] Robert Christgau C+[4] The New Rolling Stone Album Guide [5]
Album po albumie
Savage (1987) We Too Are One (1989) Greatest Hits (1991)

We Too Are One – album brytyjskiego duetu Eurythmics, wydany w 1989 roku.

Ogólne informacje

Był to ósmy album studyjny Eurythmics i ostatni przed rozpadem zespołu w 1990 roku. Zawierał utwory utrzymane w stylu pop-rockowym i stylistycznie nawiązywał nieco do albumów Be Yourself Tonight i Revenge. Płytę promowało pięć singli, z których najpopularniejsze to „Revival”, „Angel” i „Don’t Ask Me Why”. Po wydaniu płyty zespół wyruszył w pożegnalną trasę koncertową, nazwaną Revival Tour. Po tym tournée zespół zawiesił działalność na prawie całą dekadę.

Płyta spotkała się generalnie z dobrym przyjęciem przez publiczność, debiutując w Wielkiej Brytanii na miejscu 1. listy sprzedaży, choć opinie krytyków były w większości nieprzychylne.

14 listopada 2005 wytwórnia Sony BMG wydała ekskluzywne reedycje ośmiu pierwszych albumów studyjnych Eurythmics wzbogacone o dodatkowe utwory, w tym We Too Are One z nagraniami ze stron B singli oraz niepublikowanym wcześniej utworem.

Lista utworów

1. „We Two Are One” – 4:32
2. „The King and Queen of America” – 4:31
3. „(My My) Baby’s Gonna Cry” – 4:54
4. „Don’t Ask Me Why” – 4:21
5. „Angel” – 5:10
6. „Revival” – 4:06
7. „You Hurt Me (And I Hate You)” – 4:23
8. „Sylvia” – 4:44
9. „How Long?” – 4:41
10. „When the Day Goes Down” – 5:57

Dodatkowy materiał (reedycja z 2005 roku)

11. „Precious” – 3:36

12. „See No Evil” – 4:14

13. „The King and Queen of America” (Dance Remix) – 6:11

14. „Angel” (Choir Version) – 5:47

15. „Last Night I Dreamt That Somebody Loved Me” – 3:24

Twórcy

Eurythmics

• Annie Lennox – śpiew
• David A. Stewart – śpiew, gitara

Muzycy towarzyszący

• Charlie Wilson – wokal wspierający
• Chucho Merchán – gitara basowa
• Pat Seymour – syntezator
• Olle Romo – perkusja

Single

• 1989: „Revival”
• 1989: „Don’t Ask Me Why”
• 1990: „The King and Queen of America”
• 1990: „Angel”
• 1990: „(My My) Baby’s Gonna Cry”

Pozycje na listach

Kraj	Pozycja
Wielka Brytania[6]	1
Stany Zjednoczone[7]	34
Niemcy[8]	4
Szwajcaria[9]	2
Austria[10]	20
Włochy[11]	6
Szwecja[12]	1
Norwegia[13]	3
Australia[14]	7
Nowa Zelandia[15]	8

Certyfikaty i sprzedaż

Kraj	Certyfikat	Sprzedaż
Australia (ARIA)	platynowa płyta[16]	70 000+[17]
Francja (SNEP)	złota płyta[18]	100 000+[18]
Hiszpania (Promusicae)	złota płyta[19]	50 000+[20]
Kanada (MC)	platynowa płyta[21]	100 000+[22]
Szwajcaria (IFPI Schweiz)	złota płyta[23]	25 000+[24]
Szwecja (GLF)	platynowa płyta[25]	100 000+[26]
Wielka Brytania (BPI)	platynowa płyta[27]	600 000+[28]

Przypisy

1. Eurythmics – We Too Are One. Discogs. [dostęp 2023-10-04]. (ang.).
2. We Too Are One w serwisie AllMusic.
3. PopMatters Music Interview | This Is What the Future Sounded Like
4. Robert Christgau: Eurythmics. robertchristgau.com. [dostęp 2024-11-08]. (ang.).
5. (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide: Eurythmics. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 283. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
6. Chart Stats. Dostęp: 2009-08-04.
7. AllMusic - Eurythmics. Dostęp: 2009-08-04.
8. Charts-Surfer. Dostęp: 2009-10-27.
9. The Official Swiss Charts. Dostęp: 2009-08-04.
10. Austrian Charts. Dostęp: 2009-08-04.
11. Hit Parade Italia. Dostęp: 2009-10-28.
12. Swedish Charts. Dostęp: 2009-08-04.
13. Norwegian Charts. Dostęp: 2009-08-04.
14. Australian Charts. Dostęp: 2009-08-04.
15. New Zealand Charts. Dostęp: 2009-10-28.
16. ARIA – historia notowań Eurythmics [online], 27 lutego 2020 [dostęp 2023-12-19]  (ang.).
17. Accreditations [online], ARIA [dostęp 2023-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-16]  (ang.).
18. Les Certifications & Les Ventes, InfoDisc, 1989 [dostęp 2023-12-19]  (fr.). (Wpisać „Eurythmics" w polu wyszukiwarki.)
19. FernandoF. Salaverri FernandoF., Sólo éxitos: año a año, 1959–2002, 2005, s. 927, ISBN 84-8048-639-2 [dostęp 2023-12-19]  (hiszp.).
20. Standard for Certifying Awards of Countries, [w:] The Recording Industry in Japan 2005, RIAJ, 2005, s. 23 [dostęp 2023-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-04]  (ang.).
21. Gold/Platinum, Music Canada, 25 października 1989 [dostęp 2023-12-19]  (ang.).
22. Certification Definitions [online], Music Canada [dostęp 2023-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-01]  (ang.).
23. Edelmetall, hitparade.ch, 1989 [dostęp 2023-12-19]  (niem.).
24. Edelmetall – Vergabe-Reglement – Chronik [online], hitparade.ch [dostęp 2023-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-12]  (niem.).
25. Guld- och Platinacertifikat − År 1987−1998, Ifpi Sverige, 4 października 1989, s. 4, 35 [dostęp 2023-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2011-05-17]  (szw.).
26. Guld & Platina gränser [online] [dostęp 2023-12-19]  (szw.).
27. Eurythmics – „We Too Are One” [online], BPI, 1 czerwca 1990 [dostęp 2023-12-19]  (ang.).
28. Certification Levels [online], BPI [dostęp 2023-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-07]  (ang.).

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona zespołu. eurythmics.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-22)].