| Pełna nazwa
|
Wojskowy Klub Sportowy Łódź
|
| Data założenia
|
9 lipca 1926
|
| Data rozwiązania
|
1939
|
| Państwo
|
 Polska
|
| Adres
|
pl. Hallera
|
Wojskowy Klub Sportowy Łódź – polski klub sportowy z siedzibą w Łodzi. W wyniku decyzji dowództwa IV Okręgu Korpusu klub powstał z połączenia: Klubu Sportowego 4. Dyonu Żandarmerii, Klub Sportowego 28. Pułku Strzelców Kaniowskich i Klubu Sportowego 31. Pułku Strzelców Kaniowskich. Największy potencjał sportowy wniósł KS 28. PSK[1]. Obecnie funkcjonuje pod nazwą WKS Orzeł Łódź.
Historia
Najpilniejszym zadaniem zarządu w 1926 r. Było dokończenie budowy stadionu sportowego na uzyskanych od miasta terenach przy pl. Hallera. Obok boiska piłkarskiego, jednego z nielicznych w tym czasie w Łodzi boisk o pełnych wymiarach, wybudowano również strzelnicę olimpijską, według dokumentacji opracowanej przez kpt. B. Gościewicza. Była to pierwsza strzelnica małokalibrowa w Łodzi i jedna z nielicznych w Polsce, odpowiadająca wymogom zawodów międzynarodowych.
W latach 1934–1936 zawodnikiem sekcji szermierczej był czołowy szpadzista Łodzi i kraju - Roman Kantor. Dwukrotnie przyczynił się do wywalczenia przez WKS tytułu mistrza drużynowego miasta Łodzi w szermierce (wspólnie z florecistą Bolesławem Banasiem i szablistą Jerzym Spiechowiczem) R. Kantor reprezentował, jako jedyny zawodnik WKS Łódź, barwy Polski w Igrzyskach XI Letniej Olimpiady w Berlinie w 1936 r.
Prezesi
Sekcje
W klubie funkcjonowały sekcje:
- strzelecka (żeńskiej i męskiej)
- lekkoatletyczna
- szermiercza
- piłki nożnej
- tenisowa
- kolarska
- jazdy konnej
- łyżwiarska
- myśliwska
- gier sportowych (żeńskiej i męskiej).
Sekcje były dostępne dla osób cywilnych.
Sukcesy
- Piłka siatkowa
2. miejsce w Mistrzostwach Polski w piłce siatkowej kobiet 1929
- Koszykówka
- 2. miejsce w Mistrzostwach Polski w koszykówce mężczyzn 1933
Przypisy
- ↑ Andrzej Bogusz:Dawna Łódź sportowa 1824–1945 Wydawnictwo Muzeum Historii Miasta Łodzi 2007
Bibliografia
