Władysław Baczyński
Data urodzenia
|
1918
|
Data śmierci
|
17 maja 1960
|
Przyczyna śmierci
|
Wykonanie wyroku przez powieszenie na podstawie art. 148 § 1 i art. 44 § 2 Kodeksu Karnego z 13 czerwca 1946 r.
|
Zawód, zajęcie
|
kierowca[1]
|
Władysław Baczyński (ur. 1918, zm. 17 maja 1960) – polski seryjny morderca, który zastrzelił na terenie Wrocławia i Bytomia 4 osoby.
Zbrodnie
Zabójstw dokonał w latach 1946–1957, pierwszą ofiarą była Anna S. zabita w 1946 w Bytomiu[1]. Kolejne ofiary zostały zabite na terenie Wrocławia dziesięć lat później. Ofiary zginęły od strzałów z pistoletu. Baczyński zapytany o motywy zabójstw wyjaśnił, że czuł niechęć do ludzi, którzy z racji swego charakteru mieli skłonności do krzywdzenia swoich współpracowników[2]. W jego przekonaniu takimi osobami były jego ofiary, których podwładnym przez długi czas był Baczyński.
Proces
Baczyński przyznał się do trzech z czterech zabójstw. Jak stwierdził, miał zamiar zabić jeszcze wielu ludzi. W czasie rozprawy symulował początkowo chorobę psychiczną, ale na koniec zmienił swe postępowanie. W czasie trwania procesu nie wykazał skruchy. Proces zakończył się wyrokiem skazującym na karę śmierci[2]. Baczyński zwrócił się do Rady Państwa z prośbą o ułaskawienie, ale jego prośba została odrzucona. 17 maja 1960 wyrok wykonano.
Ofiary Baczyńskiego
Lp. |
Ofiara |
Data |
Miejsce
|
1. |
Anna S. |
18 lipca 1946 |
Bytom
|
2. |
Chaim N. |
26 listopada 1956 |
Wrocław
|
3. |
Józef S. |
9 stycznia 1957 |
Wrocław
|
4. |
Józef W. |
18 kwietnia 1957 |
Wrocław
|
Odniesienia w kulturze
Na historii zabójstw Władysława Baczyńskiego luźno zostało oparte opowiadanie Jerzego R. Milicza, stanowiące podstawę scenariusza do polskiego filmu kryminalnego z 1979 w reżyserii Romana Załuskiego „Wściekły”[3].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Sprawa Baczyńskiego w: Problemy Kryminalistyki Nr 41, 1963 – Romuald Topiłko