Wólka Horodyszczańska

Wólka Horodyszczańska

Ву́лька Гарадзі́шчанская

Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Rejon	piński
Sielsowiet	Horodyszcze
Populacja (2009) • liczba ludności	273
Nr kierunkowy	+375 165
Kod pocztowy	225731
Tablice rejestracyjne	1
Położenie na mapie obwodu brzeskiego Wólka Horodyszczańska
Położenie na mapie Białorusi Wólka Horodyszczańska
52°12′12″N 26°14′11″E

Wólka Horodyszczańska (biał. Ву́лька Гарадзі́шчанская, ros. Вулька Городищенская) — wieś na Białorusi, w rejonie pińskim obwodu brzeskiego. Wchodzi w skład sielsowietu Horodyszcze. Znajduje się 19 kilometrów na północny wschód od Pińska.

Historia

Od 1667 r. wieś należała do klasztoru benedyktynów w Horodyszczu.

Pod koniec XIX wieku mieszkało tu 160 osób, w większości pochodzenia szlacheckiego. Na północny wschód od osady, w lesie, znajdowała się kaplica. We wsi znajdowała się cerkiew (niezachowana).

Przed II wojną światową we wsi znajdowały się 202 domy, w których mieszkało 731 osób. W czerwcu 1943 r. Niemcy spalili 174 chałupy, rozstrzelali 275 osób.

Miejsce martyrologii

W nocy z 23 na 24 czerwca 1941 r., w lesie oddalonym o 2-3 kilometry od wsi, funkcjonariusze NKWD związali drutem kolczastym 53 więźniów^[1] z więzienia w Pińsku i zakopali ich żywcem. Zdarzenie widział jeden z mieszkańców wsi, który po wkroczeniu Niemców opowiedział im o tym, co zdarzyło się w lesie^[2][3]. 12 lipca 1941 r. w obecności lekarzy, mieszkańców wsi i Niemców przeprowadzono ekshumację ofiar. Podczas ekshumacji stwierdzono, że ofiarami byli mężczyźni, którzy zmarli na skutek uduszenia, ich ręce i nogi skrępowano drutami, a usta zatkano szmatami. Wszyscy, z wyjątkiem jednego, byli ubrani w jednakową bieliznę, co sugerowało, że byli żołnierzami. Zwłoki leżały na głębokości około 30 cm, były przysypane piachem, na który położono gałęzie^[1].

Jekatierina Sieliwon ze wsi Horodyszcze oświadczyła, że jedna z ofiar była ubrana w zielony polski mundur^[1].

Na miejscu pochówku został postawiony nagrobek z napisem w języku polskim „Tutaj zostały zamordowane przez komunistów 53 ofiary”. Pomnik ten został zburzony w 1943 r.^[1]

2 listopada 1991 roku w miejscu egzekucji postawiono krzyż.

Populacja

• 1998 - 337 osób, 163 gospodarstwa
• 1999 - 356 osób
• 2009 - 273 osoby^[4]

Interesujące obiekty

• Krzyż z napisem „Ofiarom stalinizmu. Czerwiec 1941 roku” na grobie ofiar represji
• Pomnik ofiar faszyzmu
• Zabytek archeologiczny – osada z IV-III tysiąclecia p.n.e.

Przypisy

1. AleksyA. Dubrowski AleksyA., Niewypłakane łzy, „Echa Polesia” (3(27)), 2010, s. 64-65 [dostęp 2020-11-03]  (pol.).
2. Рэпрэсаваны Пінск. З гісторыі 1939—1941 гадоў, Радыё Рацыя, 1-10-2017
3. У Пінску ўшанавалі памяць ахвяр бальшавізму і нацызму, Радыё Рацыя, 2017
4. Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).