Virginia Norwood
Virginia Norwood przy zestawie radarowym do wykrywania burz w laboratoriach Signal Corps w New Jersey, rok 1950
|
| Pełne imię i nazwisko
|
Virginia Tower Norwood
|
| Data urodzenia
|
styczeń 1927
|
| Data śmierci
|
26 marca 2023
|
| Zawód, zajęcie
|
fizyk
|
|
|
Virginia Tower Norwood (ur. w styczniu 1927[1], zm. 26 marca 2023[2]) – amerykańska fizyczka, najbardziej znana ze swojego wkładu w program Landsat – zaprojektowała skaner multispektralny, który został po raz pierwszy użyty w satelicie Landsat 1. Za tę pracę nazywana „matką Landsatu”.
Wykształcenie
Norwood została przyjęta do Massachusetts Institute of Technology (MIT) na częściowe stypendium w 1944 r. Studia ukończyła w 1947 r. z dyplomem z fizyki matematycznej. Podczas pracy w korpusie łączności Armii Stanów Zjednoczonych (Signal Corps) w New Jersey uczęszczała na zajęcia inżynierskie w ramach programu Rutgers University Extension[1].
Kariera
Rok po ukończeniu MIT została zatrudniona w laboratoriach Signal Corps w Fort Monmouth w stanie New Jersey. Tam rozpoczęła pracę nad radarem pogodowym, później zaprojektowała reflektor radarowy do balonów meteorologicznych, aż w końcu przeszła do prac nad projektem anteny mikrofalowej[1].
Po pięciu latach w Signal Corps przeniosła się do Los Angeles i rozpoczęła pracę w Hughes Aircraft Company. Przez 36 lat pracowała tam przy wielu projektach, które obejmowały projektowanie anten, łączy komunikacyjnych, optykę i skanery Landsat[1]. W tym okresie zaprojektowała nadajnik mikrofalowy, którego Surveyor 1 używał do przesyłania danych i obrazów z Księżyca z powrotem na Ziemię[3].
Norwood zaprojektowała także sześciopasmowy skaner multispektralny do użytku podczas pierwszej misji Landsat. Ze względu na ograniczenia misji prototyp został zmieniony tak, aby używał tylko czterech pasm[1]. Został on użyty na Landsat 1. Ulepszona siedmiopasmowa wersja, znana jako Thematic Mapper (TM), została później dołączona do Landsata 4[4].
Norwood przeszła na emeryturę w 1990 r. W artykule biograficznym opublikowanym przez NASA w 2020 r. nazwano ją „matką Landsata”[1].
Odznaczenia
W 1979 r. Norwood otrzymała nagrodę im. Williama T. Pecory, przyznawaną za osiągnięcia w dziedzinie teledetekcji, a także za wkład w praktyczne zastosowania teledetekcji. Nagroda jest sponsorowana wspólnie przez Departament Spraw Wewnętrznych Stanów Zjednoczonych oraz National Aeronautics and Space Administration[5][6].
W 2021 roku Norwood otrzymała Honorową Nagrodę za Całokształt Twórczości przyznawaną przez Amerykańskie Towarzystwo Fotogrametrii i Teledetekcji[7]. Jest to najwyższe wyróżnienie przyznawane przez to towarzystwo[8].
Przypisy
