Sekretem jej sukcesu jest forma interpretacji i sposób komponowania. Jest zdolna dotknąć najgłębszych uczuć dzięki swemu szczególnemu głosowi, który przenosi Cię do najprzyjemniejszych zakątków muzyki[5].
Kariera
Zaczęła interesować się muzyką już w wieku sześciu lat, kiedy to dostała od ojca gitarę[4]. Występowała w chórkach kościelnych, grała „palos flamenco”. Już jako nastolatka pisała swoje własne utwory, a wieku 15 lat zaczęła śpiewać w lokalach w rodzinnym mieście, a także występować w miejscowej telewizji i radio[6].
W 2003 roku ukończyła studia na wydziale nauczania i pedagogiki na Uniwersytecie w Maladze, po czym przeprowadziła się do Madrytu. Postanowiła zajmować się profesjonalnie muzyką. Początki nie były łatwe. Chodziła ze swoim demo od baru do baru[3], aż wreszcie trafiła do „El Taburete”, gdzie rozpoczęła swoje występy solowe. Następnie znalazła się w klubie muzycznym „Búho Real”[5]. Tam zadebiutowała w albumie El Búho Real, który był kompilacją utworów początkujących piosenkarzy hiszpańskich.
Pierwszy jej album studyjny, zatytułowany Agua ukazał się w 2006, dzięki współpracy z wytwórnia EMI[7]. Rok później została wydana jego reedycja, uzupełniona o piosenkę „Durmiendo sola”, w duecie z Davidem DeMaríą.
W 2009 roku związała się z wytwórnia WMG co zaowocowało powstaniem drugiego albumu Trampas i pierwszą trasą koncertową po Hiszpanii. W tym samym czasie supportowałaAlejandro Fernándeza[6]. Pisała teksty dla takich artystów jak: Pastora Soler, María Toledo czy Alejandro Sanz[4].
W 2012 roku ukazał się jej trzeci album Cuestión de piel (we współpracy z Malú, Pablo Alboránem y La Mari), a w 2014 roku czwarty, zatytułowany Crónica de un baile[4], za który zdobyła „złotą płytę”[8] i platynową[9]. Kolejną „złotą” osiągnęła z albumem Directo w 2015 roku. „Platynową płytą” okazała się wydana w 2016 roku Munay, a z Todas las mujeres que habitan en mi (Kany García, Abel Pintos) ponownie osiągnęła złoty krążek w 2018 roku[10].
