W 1542 r. wyjechał do Italii, gdzie zachorował na malarię. Zmarł w młodym wieku, nie zobaczywszy wydanego drukiem żadnego ze swoich dzieł. W 1548 r. władze Norymbergi wydały jego Pharmacorum conficiendorum ratio. W 1561 r. ukazały się jego Annotationes in Pedacii Dioscoridis de Materia medica libros V – krytyczne opracowanie dzieła Pedaniosa Dioskuryda, w którym opisał ok. 500 gatunków roślin. V. Cordus nie ograniczał się jedynie do przywołania dawnych tekstów, lecz poczynił wiele w kierunku uściślenia opisów i wprowadzenia jednoznacznego nazewnictwa roślin. Dzięki zabiegom innego wybitnego naturalisty epoki, Konrada Gesnera, pośmiertnie ukazała się drukiem Historia Stirpium et Sylva V. Cordusa, złożona z komentarzy uczonego do tekstów Dioskuryda oraz z licznych uwag, jakie zanotowali podczas wykładów jego uczniowie.
