Valentín González, El Campesino (ur. 4 listopada 1904 w Malcocinado, zm. 20 października 1983 w Madrycie) – hiszpański wojskowy, podpułkownik, uczestnik hiszpańskiej wojny domowej walczący po stronie republikańskiej, więzień stalinowskiego gułagu.
Życiorys
Początkowo pracował jako górnik. Kiedy został członkiem partii komunistycznej utworzył jedną z pierwszych jednostek milicji, by bronić republiki w czasie puczu zorganizowanego przez gen. Francisco Franco. Następnie brał udział w wielu bitwach.
W czasie bitwy pod Brunete w stopniu majora dowodził 46 Dywizją Piechoty[1]. Dywizją tą dowodził także w bitwie nad Ebro, jednak później na tym stanowisku zastąpił go Domenico Leal[2].
Po zakończeniu wojny domowej wyemigrował do Związku Radzieckiego. Tam trafił do łagru w Workucie i pracował w górnictwie jako brygadzista. Po ucieczce ze Związku Radzieckiego przeniósł się do Francji, a po śmierci gen. Franco powrócił do Hiszpanii[3].
W czasie pobytu we Francji jako General El Campesino napisał i opublikował książkę pt. Życie i śmierć w ZSRR (1939-1949)[4].
Przypisy
- ↑ a b LechL. Wyszczelski LechL., Madryt 1936–1937, Warszawa: MON, 1986, s. 168 .
- ↑ Chris Henry, Bitwa nad Ebro 1938 Osprey Publishing Poznań 2009, s. 23.
- ↑ Thomas, Hugh. (2001). The Spanish Civil War. Penguin Books. London. p.924
- ↑ La vie et la mort en U.R.S.S. (1939-1949) Transcription de Julian Gorkin. Traduction de JeanTalbot. Editions Les îles d'or. Librairie Plon.. 1950. (U.R.S.S., Politique, Histoi... [online], www.amazon.com [dostęp 2018-10-27] (ang.).