Valentino Adamonti[1][2], właśc. Josef Valentin Adamberger[3][1] (ur. 22 lutego 1740 w Rohr in Niederbayern[1] lub 6 lipca 1743 w Monachium[3][1][2], zm. 24 sierpnia 1804 w Wiedniu[3][1][2]) – niemiecki śpiewak operowy, tenor.
Życiorys
Ukończył naukę w jezuickim Domus Gregoriana w Monachium[3][1], gdzie pobierał lekcje śpiewu u Johanna Evangelisty Walleshausera[3][1][2]. W 1760 roku został członkiem kapeli na dworze księcia Klemensa Franciszka de Paula, od 1770 roku natomiast członkiem kapeli księcia elektora bawarskiego[3][1]. W latach 1775–1777 roku odbył podróż do Włoch, gdzie występował w Modenie, Wenecji, Florencji, Pizie i Rzymie[3][1]. W latach 1777–1779 śpiewał w King’s Theatre w Londynie[3][1][2]. Od 1780 roku występował w Wiedniu, gdzie był członkiem zespołów Burgtheater i Theater am Kärntnertor[3][1]. Po przejściu na emeryturę w 1793 roku uczył śpiewaków kapeli nadwornej[3][1].
Należał do czołowych niemieckich śpiewaków swojej epoki[2], o jego talencie wokalnym pochlebnie wypowiadali się Charles Burney i Christian Friedrich Daniel Schubart[1]. Wolfgang Amadeus Mozart powierzył mu rolę Belmonta w prapremierowym przedstawieniu Uprowadzenia z seraju (1782)[3][1][2] oraz Vogelsanga w singspielu Dyrektor teatru (1786)[1], napisał też dla niego swoje arie KV 420 i KV 431 oraz kantatę Die Maurerfreude KV 417[3][1]. Ponadto występował w operach takich twórców jak Johann Christian Bach, Giuseppe Sarti, Pietro Alessandro Guglielmi, Antonio Sacchini, Ferdinando Bertoni, Pasquale Anfossi i Carl Ditters von Dittersdorf[3][1].
W 1781 roku poślubił śpiewaczkę Marie Anne Jacquet (1753–1804)[1].
Przypisy
