Uładzimir Chadasiewicz
Уладзімір Хадасевіч
| Pełne imię i nazwisko
|
Uładzimir Michajławicz Chadasiewicz
|
| Data i miejsce urodzenia
|
23 sierpnia 1947
Olchowiec, rejon horecki
|
| Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
|
| Okres
|
od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001
|
| Przynależność polityczna
|
bezpartyjny, frakcja „Działanie Obywatelskie”
|
| Następca
|
wybory nie odbyły się
|
Uładzimir Michajławicz Chadasiewicz (biał. Уладзімір Міхайлавіч Хадасевіч[a], ros. Владимир Михайлович Ходосевич, Władimir Michajłowicz Chodosiewicz; ur. 23 sierpnia 1947 w Olchowcu w rejonie horeckim) – białoruski inżynier technolog, wynalazca i polityk opozycyjny; jeden z wiodących specjalistów na obszarze byłego ZSRR w dziedzinie urządzeń nocnego widzenia, kandydat nauk technicznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora); deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, członek opozycyjnej Zjednoczonej Partii Obywatelskiej, w 2006 roku członek grupy inicjatywnej opozycyjnego kandydata na prezydenta Alaksandra Milinkiewicza.
Życiorys
Młodość i praca
Urodził się 23 sierpnia 1947 roku we wsi Olchowcu, w rejonie horeckim obwodu mohylewskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1970 roku ukończył Mohylewski Instytut Budowy Maszyn. Posiada stopień kandydata nauk technicznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora). Temat jego dysertacji kandydackiej brzmiał: Konstrukcyjno-technologiczne zabezpieczenie wysokiego zasięgu widzenia noktowizorów. Jest członkiem korespondencyjnym Międzynarodowej Akademii Procesów i Technologii Informacyjnych. W latach 1970–1972 pracował jako inżynier technolog. W latach 1972–1974 był kierownikiem biura nowej techniki. W latach 1974–1976 pełnił funkcję zastępcy głównego technologa, a w latach 1976–1977 – zastępca głównego inżyniera – główny technolog w Zakładach Optyczno-Mechanicznych w Zagorsku, w obwodzie moskiewskim Rosyjskiej FSRR. W latach 1977–1985 pracował jako dyrektor Zakładów „Dioprojektor” w Rohaczowie. W latach 1985–1995 był zastępcą kierownika Rohaczowskiej Filii Centralnego Biura Konstruktorskiego „Pielenh”. Od października 1996 do sierpnia 1997 roku[1] był bezrobotny. Od 1997 do co najmniej 1999 roku pełnił funkcję głównego konstruktora w Centrum Naukowo-Produkcyjnym „Spiecyjalnyje Kompleksnyje Sistiemy” (pol. Kompleksowe Systemy Specjalne) przy otwartej spółce akcyjnej „Pielenh”. Był członkiem opozycyjnej Zjednoczonej Partii Obywatelskiej[2].
Uładzimir Chadasiewicz jest racjonalizatorem i autorem wielu wynalazków opatentowanych na Białorusi i poza jej granicami. Był jednym z najmłodszych dyrektorów zakładów przemysłu obronnego w historii Ministerstwa Przemysłu Obronnego ZSRR. Ze względu na wyniki opracowania przyrządów nocnego widzenia oraz ich elementów, opracowania i wprowadzenia wysokich technologii ich produkcji uznawany jest za jednego z wiodących specjalistów obszaru byłego ZSRR w tej dziedzinie[2].
Działalność polityczna
Uładzimir Chadasiewicz startował w 1995 roku jako kandydat bezpartyjny w wyborach do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji. W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej z Rohaczowskiego Miejskiego Okręgu Wyborczego Nr 112[3]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[4]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka[5], a potem zastępcy przewodniczącego[6] Stałej Komisji ds. Przemysłu, Transportu, Budownictwa, Energetyki, Handlu i Innych Usług dla Ludności, Łączności i Informatyki[5]. Był bezpartyjny[3], należał do opozycyjnej wobec prezydenta Alaksandra Łukaszenki frakcji „Działanie Obywatelskie”. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Mołdawii[6]. 27 listopada 1996 roku, po dokonanej przez prezydenta kontrowersyjnej i częściowo nieuznanej międzynarodowo zmianie konstytucji, nie wszedł w skład utworzonej przez niego Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[7].
W czasie wyborów prezydenckich w 2006 roku Uładzimir Chadasiewicz był członkiem grupy inicjatywnej Alaksandra Milinkiewicza – wspólnego kandydata na prezydenta od opozycji demokratycznej. Za swoją działalność był prześladowany; 26 lutego 2006 roku w Rohaczowie był zatrzymany pod zarzutem „naruszenia porządku organizacji wyborów”[8].
Nagrody i odznaczenia
- Gramota Pochwalna Rady Ministrów ZSRR[2];
- medale Wystawy Osiągnięć Gospodarki Narodowej ZSRR[2].
Życie prywatne
Uładzimir Chadasiewicz jest żonaty, ma dwóch synów[2].
Uwagi
- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Уладзімер Міхайлавіч Хадасевіч (czyt. Uładzimier Michajławicz Chadasiewicz).
Przypisy
Bibliografia
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.
