Spektakl wystawiano w latach 1975–1992. Ostatni pokaz za życia Kantora miał miejsce w Paryżu, w maju 1989 roku[2]. Ostatnie przedstawienie odbyło się w Brnie, we wrześniu 1992[2]. Umarła klasa była grana na całym świecie m.in. w Adelajdzie, Genewie czy Tokio. W 1976 została okrzyknięta przez amerykański „Newsweek” najlepszym spektaklem teatralnym świata[1].
W przedstawieniu wystąpili aktorzy teatru Cricot 2, w tym Maria Stangret-Kantor, siedząca w pierwszym rzędzie ławek szkolnych. Jest to opowieść o niemożności powrotu do przeszłości. Obrazy z lat szkolnych przeplatają się z historią, m.in. wybuchem I wojny światowej oraz dziejami narodu żydowskiego w czasie II wojny światowej[1]. Leitmotivem przedstawienia był „Walc François”. Obecny na scenie Tadeusz Kantor odgrywał aktywną rolę w kształtowaniu całego spektaklu.
