Powierzchnia zewnętrzna pókuli mózgowej z wyróżnieniem obszarów unaczynienia tętnic mózgowych (obszar unaczynienia tętnicy środkowej mózgu na różowo).Powierzchnia przyśrodkowa pókuli mózgowej z wyróżnieniem obszarów unaczynienia tętnic mózgowych (obszar unaczynienia tętnicy środkowej mózgu na różowo).
Tętnica środkowa mózgu (łac.arteria cerebri media) – w anatomii człowieka jedna z dwóch końcowych gałęzi tętnicy szyjnej wewnętrznej. Biegnie jako przedłużenie tętnicy szyjnej wewnętrznej, podczas gdy drugie odgałęzienie – czyli tętnica przednia mózgu – odchodzi od tętnicy szyjnej wewnętrznej niemal pod kątem prostym. Niezaliczana do koła tętniczego mózgu[1].
W przebiegu tętnicy środkowej mózgu wyróżnia się trzy części: klinową (M1), wyspową (M2) i korową (M3, M4 i M5). Tętnica środkowa mózgu oddaje dwie grupy odgałęzień:
gałęzie środkowe biegnące do wnętrza półkul mózgu;
Ewentualnie przy niedrożności obejmującej dalsze odgałęzienia mogą pojawiać się tylko niektóre z tych objawów. Jeśli nie ma pełnej niedrożności, a tylko zwężenie, objawy mogą być przemijające (TIA).
Tętnice mózgowe uwidocznione przyżyciowo w badaniu angio-MRI
Przypisy
↑Keith L. Moore, Arthur F. Dalley: Clinically oriented anatomy. Philadelphia: Lippincott Williams Wilkins, 1999. ISBN 0-683-06141-0. Brak numerów stron w książce
Bibliografia
Adam Bochenek, Michał Reicher, Olgierd Narkiewicz, Stanisław Hiller, Janina Hurynowicz, Zofia Zegarska: Anatomia człowieka. Warszawa: Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich : Wydaw. Lekarskie PZWL, 1993. ISBN 83-200-1702-5. Brak numerów stron w książce
W Bradley, Antoni Prusiński, Leszek Jankiewicz: Neurologia w praktyce klinicznej. T. 2, Zaburzenia neurologiczne. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2006. ISBN 83-89309-78-5. Brak numerów stron w książce
