Tętnica płucna lewa

Tętnica płucna lewa

Przekrój klatki piersiowej, widok z góry. Tętnica płucna lewa podpisana "L. Pulmonary Ay".

Powierzchnia przyśrodkowa (śródpiersiowa) lewego płuca. Tętnica płucna lewa podpisana Pulmonary artery.

Tętnica płucna lewa (łac. arteria pulmonalis sinistra) – w anatomii człowieka tętnica krążenia małego prowadząca krew odtlenowaną z serca do lewego płuca. Jest jednym z dwóch (obok tętnicy płucnej prawej) końcowych odgałęzień pnia płucnego. Swój początek ma tuż poniżej wklęsłości łuku aorty, odchodząc od pnia płucnego mniej więcej pod kątem 60–70°^[1]. Od górnej powierzchni jej początkowego odcinka (lub jeszcze od pnia płucnego, w miejscu jego podziału) odchodzi więzadło tętnicze – włókniste pasmo tkanki łącznej dochodzące do dolnej powierzchni łuku aorty, będące pozostałością obecnego w życiu płodowym przewodu tętniczego^[1]. Tętnica płucna lewa przebiega z prawej strony na lewą, ku górze i tyłowi, z przodu od aorty zstępującej, krzyżuje lewe oskrzele główne od przodu, powyżej oskrzela płatowego górnego, następnie wnika do wnęki lewego płuca, w obrębie której położona jest najwyżej ze wszystkich głównych struktur korzenia płuca^[2][1][3]. W dalszym przebiegu leży wzdłuż bocznej strony oskrzela głównego. Dzieli się na tętnice (gałęzie) płatowe, segmentowe i podsegmentowe, dzielące się następnie na mniejsze tętnice przebiegające wzdłuż oskrzeli i oskrzelików i kończące się w pęcherzykach płucnych. Liczba i przebieg tych odgałęzień są zmienne. Długość tętnicy płucnej lewej przed oddaniem pierwszych gałęzi wynosi około 35 mm u dorosłego człowieka, średnica – około 20 mm^[2].

Na ogół wyróżnia się następujące rozgałęzienia tętnicy płucnej lewej^[4][5][6][7]:

• tętnica płatowa górna płuca lewego (arteria lobaris superior pulmonis sinistri)
  • tętnica segmentowa szczytowa płuca lewego (arteria segmentalis apicalis pulmonis sinistri), inaczej gałąź szczytowa (ramus apicalis)
  • tętnica segmentowa przednia płuca lewego (arteria segmentalis anterior pulmonis sinistri)
    • gałąź przednia wstępująca (ramus anterior ascendens)
    • gałąź przednia zstępująca (ramus anterior descendens)
  • tętnica segmentowa tylna płuca lewego (arteria segmentalis posterior pulmonis sinistri), inaczej gałąź tylna (ramus posterior)
  • tętnica języczkowa płuca lewego (arteria lingularis pulmonis sinistri), inaczej gałąź języczkowa, gałąź języczka (ramus lingularis)
    • tętnica języczkowa górna płuca lewego (arteria lingularis superior pulmonis sinistri), inaczej gałąź języczkowa górna, gałąź języczka górna (ramus lingularis superior)
    • tętnica języczkowa dolna płuca lewego (arteria lingularis inferior pulmonis sinistri), inaczej gałąź języczkowa dolna, gałąź języczka dolna (ramus lingularis inferior)
• tętnica płatowa dolna płuca lewego (arteria lobaris inferior pulmonis sinistri)
  • tętnica segmentowa górna płuca lewego (arteria segmentalis superior pulmonis sinistri), inaczej gałąź górna (ramus superior), gałąź szczytowa (ramus apicalis)
  • część podstawna (pars basalis)
    • tętnica segmentowa podstawna przednia płuca lewego (arteria segmentalis basalis anterior pulmonis sinistri), inaczej gałąź podstawna przednia (ramus basalis anterior)
    • tętnica segmentowa podstawna boczna płuca lewego (arteria segmentalis basalis lateralis pulmonis sinistri), inaczej gałąź podstawna boczna (ramus basalis lateralis)
    • tętnica segmentowa podstawna przyśrodkowa płuca lewego (arteria segmentalis basalis medialis pulmonis sinistri), inaczej gałąź podstawna przyśrodkowa (ramus basalis medialis), gałąź sercowa (ramus cardiacus)
    • tętnica segmentowa podstawna tylna płuca lewego (arteria segmentalis basalis posterior pulmonis sinistri), inaczej gałąź podstawna tylna (ramus basalis posterior)

Przypisy

1. AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 156–159, ISBN 978-83-200-3257-4 .
2. Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 434–437.
3. Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 407.
4. Jan HenrykJ.H. Spodnik Jan HenrykJ.H., Mianownictwo anatomiczne polsko-angielsko-łacińskie, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2022, s. 205–206, ISBN 978-83-66960-76-3 .
5. ZygmuntZ. Urbanowicz ZygmuntZ., Współczesne mianownictwo anatomiczne, Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2002, s. 275–276, ISBN 83-88063-91-X .
6. Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 437.
7. Polska Akademia Nauk Wydział NaukP.A.N.W.N. Medycznych Polska Akademia Nauk Wydział NaukP.A.N.W.N., Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 1345, ISBN 83-200-1923-0 .

Bibliografia

• AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-4501-7 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.