Rozpoczyna się w trójkącie tętnicy szyjnej. Jej początkowy odcinek biegnie poziomo na wysokości rogów większych kości gnykowej i zewnętrznie od mięśnia zwieracza środkowego gardła. Opleciona jest siecią naczyń żylnych. Następnie tętnica biegnie ku przodowi i ku górze przyśrodkowo od mięśnia gnykowo-językowego. W tym obszarze od góry krzyżuje ją nerw podjęzykowy, który biegnie dalej na zewnątrz mięśnia gnykowo-językowego. Następnie tętnica biegnie dalej ku przodowi i ku górze leżąc na powierzchni dolnej języka pomiędzy mięśniem podłużnym dolnymjęzyka a mięśniem bródkowo-językowym. Końcowa gałąź tętnicy językowej nosi nazwę tętnicy głębokiej języka. W swoim przebiegu tętnica językowa posiada liczne zagięcia, które umożliwiają swobodne ruchy języka[1].
Gałęzie tętnicy językowej
gałąź nadgnykowa (łac. ramus suprahyoideus) – cienka gałąź tętnicza biegnąca po górnym brzegu kości gnykowej. W swym końcowym przebiegu zespala się z gałęzią strony przeciwległej. Czasami w ogóle nie występuje a jej funkcję przejmuję gałąź podgnykowa tętnicy tarczowej górnej. Zaopatruje ona kość gnykową oraz tkanki miękkie na drodze swojego przebiegu[1].
tętnica głęboka języka (łac. arteria profunda linguae) – jest to odcinek końcowy tętnicy językowej. Biegnie ona ku górze i ku przodowi do wierzchołka języka pomiędzy mięśniem podłużnym dolnym a mięśniem bródkowo-językowym. Na swoim przebiegu podobnie jak tętnica językowa posiada liczne zagięcia umożliwiające ruchy języka. Opleciona jest gałązkami nerwu językowego. Nad wędzidełkiem zespala się ona z tętnicą strony przeciwległej. Odżywia ona trzon i wierzchołek języka[1].
Odmiany tętnicy językowej
Niekiedy tętnica językowa nie występuje lub jest słabo wykształcona. Jej funkcję przejmują wtedy sąsiednie gałęzie tętnicy szyjnej zewnętrznej. Niekiedy tętnica nie wchodzi także przyśrodkowo pod tylny brzeg mięśnia gnykowo-językowego lecz przebija go lub leży bocznie od niego towarzysząc wtedy nerwowi podjęzykowemu. Tętnice grzbietowe języka niekiedy zespalają się ze sobą tworząc pojedyncze naczynie – tętnicę pośrodkową języka (łac. arteria mediana linguae), która kończy się w okolicy otworu ślepego języka[1].
Przypisy
↑ abcdefgAdamA.BochenekAdamA., MichałM.ReicherMichałM., Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 200–201, ISBN 978-83-200-3257-4.