Twierdzenie Blumberga

Twierdzenie Blumberga – twierdzenie teorii funkcji rzeczywistych, udowodnione w 1922 roku przez Henry’ego Blumberga^[1] mówiące, że dla każdej funkcji ${\displaystyle f\colon \mathbb {R} \to \mathbb {R} }$ istnieje taki przeliczalny i gęsty zbiór ${\displaystyle D\subseteq \mathbb {R} ,}$ że funkcja ${\displaystyle f\upharpoonright D}$ jest ciągła.

Przypisy

1. H. Blumberg: New properties of all real functions, Transactions of the American Mathematical Society 24 (1922), s. 113–128.