Trifenylometanol
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
trifenylometanol
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
alkohol trytylowy, trifenylokarbinol
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C19H16O
|
Masa molowa
|
260,33 g/mol
|
Wygląd
|
beżowe ciało stałe[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
76-84-6
|
PubChem
|
6457
|
SMILES
|
C1=CC=C(C=C1)C(C2=CC=CC=C2)(C3=CC=CC=C3)O
|
|
InChI
|
InChI=1S/C19H16O/c20-19(16-10-4-1-5-11-16,17-12-6-2-7-13-17)18-14-8-3-9-15-18/h1-15,20H
|
InChIKey
|
LZTRCELOJRDYMQ-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Podobne związki
|
Podobne związki
|
chlorek trytylu
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Trifenylometanol – organiczny związek chemiczny, trzeciorzędowy alkohol aromatyczny. Jest to krystaliczne ciało stałe, nierozpuszczalne w wodzie i eterze naftowym, a rozpuszczalne w etanolu, acetonie, benzenie i eterze dietylowym[2]. W reakcji z chlorkiem acetylu otrzymuje się z niego chlorek trytylu[5].
Może zostać otrzymany poprzez dodanie magnezu do bromobenzenu w obecności bezwodnego eteru dietylowego. Do powstałego bromku fenylomagnezu dodaje się benzoesan etylu lub benzofenon w suchym benzenie, a następnie stężony kwas siarkowy. Jest to przykład reakcji Grignarda[6].
W silnie kwasowych roztworach zmienia barwę na żółtą w wyniku tworzenia się stabilnego karbokationu trytylowego.
Przypisy
- ↑ a b c d e Trifenylometanol (nr 134848) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-06-15]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b c d e f David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 3-512, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ Trifenylometanol (nr 134848) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-06-15]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ W.E. Bachmann. Triphenylchloromethane. „Org. Synth.”. Coll. Vol. 3, s. 841, 1955. [dostęp 2011-06-15]. (ang.).
- ↑ W.E. Bachmann, H.P. Hetzner. Triphenylcarbinol. „Org. Synth.”. Coll. Vol. 3, s. 839, 1955. [dostęp 2011-06-15]. (ang.).