Torfowisko Wieliszewo 8

„Torfowisko Wieliszewo 8”

użytek ekologiczny
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Położenie	Dębnica Kaszubska, Nadleśnictwo Łupawa
Mezoregion	Wysoczyzna Damnicka
Data utworzenia	13 maja 2008
Akt prawny	Uchwała Nr XV/80/2008 Rady Gminy Dębnica Kaszubska z dnia 14 lutego 2008 r. w sprawie utworzenia użytków ekologicznych
Powierzchnia	3,45 ha
Położenie na mapie gminy Dębnica Kaszubska „Torfowisko Wieliszewo 8”
Położenie na mapie Polski „Torfowisko Wieliszewo 8”
Położenie na mapie województwa pomorskiego „Torfowisko Wieliszewo 8”
Położenie na mapie powiatu słupskiego „Torfowisko Wieliszewo 8”
54°24′12,4″N 17°19′16,5″E

Torfowisko Wieliszewo 8 – użytek ekologiczny w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Dębnica Kaszubska^[1], w obrębie ewidencyjnym Podole Małe^[2], około 1,1 km na północ od zabudowań wsi, na obszarze Wysoczyzny Damnickiej^[a][3], utworzony dnia 13 maja 2008 na mocy Uchwały Nr XV/80/2008 Rady Gminy Dębnica Kaszubska z dnia 14 lutego 2008 r. w sprawie utworzenia użytków ekologicznych. Całkowita powierzchnia użytku wynosi 3,45 ha^[1].

Przedmiotem ochrony jest dobrze zachowane torfowisko wysokie porośnięte młodym borem bagiennym i brzeziną bagienną, będące częścią kompleksu torfowisk wysokich typu bałtyckiego „Torfowisko Wieliszewo”^[1][4], które z kolei jest częścią torfowiska „Wieliszewskie Bagna” o łącznej powierzchni 133,70 ha^[4]. W drzewostanie dominują sosna zwyczajna i brzoza brodawkowata^[4][2]. Na dzień powołania użytku występowało tam sześć gatunków objętych ochroną całkowitą i trzy gatunki objęte ochroną częściową^[1]. Stwierdzono obecność rosiczki okrągłolistnej, bagna zwyczajnego, borówki bagiennej, wełnianki pochwowatej^[4].

Właścicielem gruntu jest Skarb Państwa, zarządcą „Lasy Państwowe” Nadleśnictwo Łupawa, w obszarze leśnictwa Podole Małe^[1].

Flora występująca w obszarze użytku ekologicznego „Torfowisko Wieliszewo 8”

Uwagi

1. Położenie fizycznogeograficzne na podstawie granic mezoregionów fizycznogeograficznych, w: Geoserwis Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, op. cit. Granice, które poprowadził Kondracki w swoich podziałach z 1998 i 2000, zostały zweryfikowane w ramach zlecenia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z 2016 pod nazwą „Weryfikacja przebiegu granic regionów fizycznogeograficznych w formacie SHP (shapefile)”, realizowanego przez Instytut Ochrony Środowiska, Państwowy Instytut Badawczy. Dokonano korekty ich przebiegu, czego efektem jest publikacja Solon J. i innych (2018): Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data. „Geographia Polonica”, 92(1), s. 143–170.

Przypisy

1. Uchwała Nr XV/80/2008 Rady Gminy Dębnica Kaszubska z dnia 14 lutego 2008 r. w sprawie utworzenia użytków ekologicznych. Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego Nr 32 – Gdańsk, dnia 28 kwietnia 2008 r.. s. 3324. [dostęp 2017-09-08]. (pol.).
2. Bank Danych o Lasach. Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych. [dostęp 2017-09-08]. (pol.).
3. Geoserwis Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2017-09-08]. (pol.).
4. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Szczecinku: Plan urządzenia lasu na okres od 01.01.2008 do 31.12.2017. T. IB: Program ochrony przyrody. Szczecinek: Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinku, 2008. [dostęp 2017-09-08]. Brak numerów stron w książce